NPK PUBLICATIES - SOEMOED - JAARGANG 34, NUMMER 3
Nederlands Sociaal Forum
Het Nederlands Palestina Komitee kijkt terug op een geslaagd en drukbezocht Nederlands Sociaal Forum (NSF; Nijmegen, 19-21 mei), waarin het, in samenwerking met andere organisaties, de Israelische bezetting van Palestina op de agenda had gezet. Er zijn strategieën besproken, waarmee de solidariteitsbeweging aan de slag kan gaan om Israel onder druk te zetten. De seminars werden goed bezocht en gaven aanleiding tot levendige discussies.
Tijdens de openingsbijeenkomst op vrijdagavond klaagde Mustafa Barghouti Israel aan als 'a country of apartheid'. Internationale solidariteit is noodzakelijk om Palestina te bevrijden van kolonialisme, analoog aan de internationale steun die ook andere nationale bevrijdingsbewegingen hebben gekregen. Barghouti schetste de desastreuze Israelische bezettingspolitiek en riep op tot vier activiteiten:
*Zorg voor internationale aanwezigheid in Palestina, door bezoeken te organiseren; kom zelf kijken; internationale aanwezigheid is erg belangrijk;
*zorg voor het doorbreken van de huidige Westerse boycot van Palestina;
*stop de Westerse wapenhandel met Israel;
*dwing uitvoering af van het advies inzake de Muur van het Internationaal Gerechtshof in Den Haag, zoals overgenomen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties.
In de documentaire Naqba Archive van Mahmoud Zeidan werd de catastrofe van 1948 - de verdrijving uit Palestina van ruim 750.000 Palestijnen door de nieuwe Joodse Staat - indringend gepresenteerd. Inmiddels zijn er ruim 5 miljoen Palestijnse vluchtelingen en het vluchtelingenvraagstuk, in combinatie met de Israelische kolonisatie, verdrijving en bezetting, vormt dan ook nog steeds de kern van het probleem. VN-Resolutie 194 (1948) geeft de Palestijnse vluchtelingen niet alleen het recht op terugkeer en compensatie, maar ook het recht op steun hierbij van de Internationale Gemeenschap. Zonder uitvoering van het recht op terugkeer kan er geen sprake zijn van vrede.
De documentaire The Iron Wall liet vervolgens zien hoe de Palestijnen in hun voortbestaan bedreigd worden door de zich snel uitbreidende joodse nederzettingen en de bouw van de Muur. Het ideaal van de zionist Vladimir Jabotinsky, uitgesproken in 1923, van een 'IJzeren Muur' tussen een joodse staat en de Arabieren wordt meer en meer tot een feit gemaakt. Toelichtend riep filmmaker Mohammed Alatar ieder op de Palestijnen niet in de steek te laten: 'Please don't leave us alone' en 'Don't say again we did not hear you then!'. Hij formuleerde een te steunen 'cry for freedom' en riep op tot actie in de geweldloze strijd! Akiva Eldar noemde wat getoond werd apartheid. Toeschouwers adviseerden de film op de Nederlandse televisie vertoond te krijgen.
In het seminar over De huidige situatie in Palestina lichtte voormalig presidentskandidaat Mustafa Barghouti toe dat de Muur 859 km lang wordt - dat wil zeggen: driemaal zo lang als de grens tussen Israel en de Westelijke Jordaanoever. De getoonde set kaarten 'pré-1947, 1947, 1967 en nu' was zeer verhelderend. Barghouti citeerde de bekende Zuid-Afrikaanse anti-apartheidsstrijders die Israel benoemden als 'een apartheidsstaat, vergeleken waarmee het Apartheidssysteem in Zuid Afrika "a picknick" was'. De Oslo-Akkoorden waren 'the pretext to apartheid'. Daardoor maakt Israel van Palestijns gebied met joodse stukjes een joods gebied met nog wat Palestijnse stukjes. Er is niet genoeg internationale druk op Israel. (Een DVD met de presentatie is via Oxfam verkrijgbaar)
Hoogleraar Rema Hammami (Prins Claus Leerstoel) zei dat de Palestijnen het tot nog toe uithouden dankzij hun sterke sociale cohesie en hun overlevingskracht maar dat de kosten van de overlevingsstrijd erg hoog waren. Wij zijn getuige van 'manufactured social destruction'.
Akiva Eldar, redacteur van het Israelishe dagblad Ha'aretz en in 1945 in Palestina geboren, herinnert zich dat zijn familie in Haifa destijds de keuken deelde met een Palestijnse familie. (Niet duidelijk werd waar die familie gebleven is.) Zijn wens is dat Palestijnen en Israeli's zich zullen gaan realiseren dat zij partners zijn. Israel moet terug naar de zogeheten Groene Lijn, en joden en Palestijnen moeten in Israel leven op basis van gelijkheid. In een Joodse staat, dat wel.
Tariq Shadid van de Palestijnse Gemeenschap Nederland viel de veelgehoorde stelling aan dat 'Oslo' (het Oslo-proces) had gefaald. Nee, Oslo was voor Israel een succes geweest want het Oslo-proces had twee hoofddoelen: Het stoppen van de Intifada en het overgaan tot een nieuwe kolonisatiestrategie. Een deadlock in de onderhandelingen was daarbij uiterst nuttig want deze kon gebruikt worden om tot meer kolonisten en meer muur te komen zoals wij dat nu ook meemaken. Het aantal kolonisten is tijdens het Oslo-proces verdubbeld.
Daarmee zette de spreker uiteen dat Israel tijdens de zogenaamde vredesprocessen geen echte vrede voor ogen stond en dat de Oslo-Akkoorden zand strooiden in de ogen van de Palestijnen, omdat zij de indruk gaven dat de joodse nederzettingen zouden worden ontruimd terwijl het aantal kolonisten juist verdubbeld werd tot ongeveer 450.000. Nooit werd uitvoering van het Internationaal Recht bij de 'vredesbesprekingen' afgedwongen. Vanwege de machtsongelijkheid tussen Palestijnen en Israel zullen internationale organisaties en grote mogendheden druk moeten uitoefenen, opdat dit wel gebeurt. Tot nog toe laten deze het echter grandioos afweten. De EU was alleen in financiële zin aanwezig tijdens de Oslo-besprekingen en niet in politieke zin.
In het seminar 'No Peace without Justice' werden strategieën besproken waarmee druk op Israel kan worden uitgeoefend.
Israelische vredesactivist Yossi Bartal van het Alternative Information Centre (West-Jeruzalem) hield een pleidooi voor een algehele boycot tegen Israel (boycot, sancties en desinvestering, oftewel BDS). Yossi ziet zichzelf eerder als Palestijn. Hij beschrijft Israel als de grote morele verliezer, vanwege de toenemende militarisering, xenofobie en honger naar land. De armen in zowel Palestina als Israel zijn daarvan de dupe. Israel is een extreem voorbeeld van een land dat het internationaal recht schendt. Daarom moet het geboycot worden, totdat het de bezetting en de apartheid opgeeft. Niet alleen bezet het Palestijns grondgebied, maar de hele economie drijft op deze bezetting. Daarom wil Yossi geen onderscheid maken tussen produkten uit de nederzettingen en andere produkten. Ook universiteiten moeten geboycot worden. Zij maken onderdeel uit van het leger, zij trainen ondervragers, en maken deel uit van de militaire industrie. Veel israeli's lopen er rond in militair uniform. Palestijnse studenten en ook joodse vredesaktivisten worden er gediscrimineerd. 'Laat je niet emotioneel chanteren door beschuldigingen van antisemitisme of dat je tegen academische vrijheid bent. In Israel wordt de academische vrijheid dagelijks op grote schaal geschonden, en dit moet ophouden.'
Stephen Sizer is reeds 10 jaar predikant in Virginia Water in Engeland, en is tevens vice voorzitter van Friends of Sabeel UK, dat het 'Sabeel Oecumenisch Theologisch Centrum in Jerusalem' ondersteunt. Sabeel roept op tot de geweldloze strategie van Moreel Verantwoord Investeren. Dit wil zeggen dat je als investeerder niet moet willen profiteren van de Israelische bezetting, zoals sommige bedrijven doen, zoals Caterpillar, Starbucks, McDonald, Intel en Estée Lauder. Sizer zoemde in op Caterpillar dat momenteel 100 D9 bulldozers in Israel heeft. Volgens Sizer vormen de D9's de 'Israels belangrijkste wapen ter instandhouding van de bezetting', door verwoesting van Palestijnse woonhuizen, maar ook door de aanleg van een wegennet naar de nederzettingen en de bouw van de Muur. De Verenigde Staten leveren deze machines aan Israel in het kader van wapenleveranties. De Church of England heeft met overweldigende meerderheid van stemmen een motie aangenomen tot desinvestering uit bedrijven zoals Caterpillar, die profijt trekken uit de bezetting. De synode zal echter nog moeten worden overtuigd om deze motie uit te voeren. Sizer memoreerde ook dat Israel sinds 1967 elke 1,5 dag een Palestijns huis heeft verwoest. En dat een bedrijf als Caterpillar erg groot is, een ethische code hanteert en velerlei produkten maakt: ook spijkerbroeken, schoenen, enzovoort. Brieven schrijven aan Caterpillar kan nut hebben.
Wim Lankamp van het Nederlands Palestina Komitee presenteerde tenslotte de Europese Campagne voor Sancties tegen de Israelische bezetting. Die campagne is gericht op uitvoering van het oordeel van het Internationaal Gerechtshof van 2004 dat Israel de bezetting moet opgeven, de Muur moet ontmantelen, schadevergoeding moet betalen aan gedupeerden van de Muur, en dat VN leden ervoor moeten zorgen dat Israel deze verplichtingen nakomt.
De Campagne roept onze minister van Buitenlandse Zaken, de VN en de Europese Raad op tot Europese sancties tegen Israel, door:
*Opschorting van het EU-Associatieverdrag met Israel, totdat Israel ook de mensenrechtenparagraaf van dit verdrag naleeft;
*stopzetting van militaire overeenkomsten en uitwisseling met Israel;
*stopzetting van steun door EU-lidstaten en de Wereldbank aan alles wat bijdraagt aan de instandhouding van de situatie, die door de bouw van de Muur is geschapen.
In verscheidene andere EU-landen (Frankrijk, Groot-Brittannië, Spanje) is de campagne al begonnen. Het NPK heeft nu ook een Nederlandse versie van de petitie gemaakt. Deze is te bestellen bij npk@xs4all.nl, of te downloaden van www.palestina-komitee.nl. De petitie kan ook digitaal worden ingevuld op http://www.against-the-wall.org. Ook wees Lankamp op mogelijke acties richting politieke partijen die hun verkiezingsprogramma's gaan opstellen, en richting de vakbonden, kerken, universiteiten, enzovoort.
(NPK)