NPK PUBLICATIES - SOEMOED - JAARGANG 33, NUMMER 3
Britse AUT academische boycot: Ja, hoewel ... toch Nee
Ondanks een golf van negatieve publiciteit en verdachtmakingen van (pro-)Israelische zijde (zie het redactioneel) kwam op 22 april een motie in stemming, waarin concreet werd opgeroepen tot een boycot van de Universiteit van Haifa (op grond van het aan banden leggen van de academische vrijheid van politiek-kritische stafleden) en van de Bar-Ilan Universiteit (vanwege haar banden met een hogeschool in de joodse nederzetting Ariel op de Westelijke Jordaanoever; de Bar-Ilan Universiteit is ooit gesticht door de religieus-zionistische beweging, de belangrijkste drijvende kracht achter de nederzettingenpolitiek). De motie is door de aanwezige gedelegeerden met een krappe meerderheid aangenomen (96 tegenover 92).
Die krappe meerderheid vóór een boycot zal de tegenstanders binnen de AUT ongetwijfeld aangespoord hebben om het er niet bij te laten zitten. Via een bepaling in de AUT-statuten wisten zij de gedelegeerden opnieuw voor overleg bijeen te roepen. Dat gebeurde tijdens een speciale AUT-bijeenkomst in Londen op 26 mei. Een intensieve lobbycampagne van de tegenstanders heeft daarbij zijn (wrange) vruchten afgeworpen. Op basis van een in stemming gebrachte motie werd de boycot van beide universiteiten nog dezelfde dag teruggedraaid.
Een gevoelige nederlaag voor de Palestijnen en hun sympathisanten in de academische wereld, terwijl - in de woorden van Hilary en Steven Rose - 'de AUT-boycot staat in een traditie van geweldloos protest' - protest waarvoor alle reden is en dat in het geval van het apartheidsregime in Zuid-Afrika wèl op brede steun binnen de academische wereld in Groot-Brittannië heeft kunnen rekenen [zie hun bijdrage elders in dit nummer van Soemoed; red.]. (JvO)