NIEUWS NEDERLANDS PALESTINA KOMITEE

Volgens parlemento.be, de blog van onafhankelijk journalist Mehmet Koksal, stromen er bij CDH-schepenen van de Stad Brussel Bertin Mampaka (schepen van Internationale Solidariteit) en Hamza Fassi-Fihri (verantwoordelijke voor het jaarlijkse bloementapijt in Brussel) tal van e-mails en reacties van misnoegde Brusselaars toe.

Fassi-Fihri betreurt dat noch het schepencollege, noch de gemeenteraad de kans kregen een debat te voeren over de 'zwaar symbolische geladen' actie van de burgemeester.

Bloementapijt
Vorige week meldden verschillende media dat de Stad Brussel een bloementapijt zou schenken aan Tel Aviv om haar honderdjarig bestaan te vieren. Klopt niet, zegt het kabinet van de burgemeester. "De stad Tel Aviv kocht de bloemen van de 'Associatie van Bloemenhandelaars', die ook vier bloemschikkers ter beschikking stelt om het bloementapijt ter plaatse aan te leggen."

Ook over het bezoek dat burgemeester Thielemans van dinsdag tot donderdag aan de stad zal brengen, heerst verwarring. Dat bezoek gebeurt volgens de Stad op uitnodiging én op kosten van de stad Tel-Aviv. Het bezoek dat de burgemeester daarna plant aan Oost-Jeruzalem en aan de westelijke Jordaanoever, gebeurt volgens zijn kabinet op zijn eigen kosten.

Gaza
Maar niet zozeer de kosten van de uitstap zorgen voor beroering, wel het feit dat de burgemeester met zijn bezoek impliciet zijn steun zou betuigen aan de Israëlische staat. Een gevoelige zaak, nog geen jaar na het zware militaire offensief dat Israël lanceerde tegenover de Palestijnen in de Gazastrook.

 Volgens het kabinet van de Burgemeester is het bezoek niet meer of minder dan een symbolische wijze om de vriendschap tussen Brussel en Tel Aviv én de wens voor vrede te tonen.

In Le Soir wordt er ook op gewezen dat Thielemans net zo goed naar de bezette gebieden op de Westelijke Jordaanoever trekt met zijn vredesboodschap.

Bommentapijt
Ook heel wat pro-Palestijnse bewegingen hebben hun ongenoegen over het bezoek van Thielemans geuit. Drie leden van de Coordinatie Boycot Israel wachtten de burgemeester maandag op de luchthaven van Zaventem op, om hem nog voor zijn vertrek om uitleg te vragen. Thielemans daagde echter niet op.

De coordinatie wil Thielemans bij zijn terugkomst alsnog spreken. Ze overwegen hem symbolisch een (op papier getekend) bommentapijt te schenken.

Ingezonden brief van Mario Bergen aan de Standaard:

Kapotte vlieger krijgt bloemen niet naar Israël

Tapijt om Joods Nieuwjaar te vieren en niet honderdjarig Tel Aviv

Het Rabinplein in de Israëlische hoofdstad Tel Aviv zou worden versierd met een bloementapijt. 550.000 Belgische begonia’s en tienduizenden andere lokale en buitenlandse bloemen moesten tussen 15 en 17 september 2009 de geschiedenis van Tel Aviv tekenen in een tapijt.

De ambassadeur van België in Israël, Mevrouw Bénédicte Frankinet, de burgemeester van Tel Aviv, Ron Huldaï, en de burgemeester van Brussel, Freddy Thielemans, staan paraat voor de plechtige opening. Of toch niet? Het cargovliegtuig dat de begonia’s en dahlia’s vandaag naar Tel Aviv zou brengen is nog vóór haar vertrek in panne gevallen. Intussen staan alle hooggeplaatste Israëli’s al uren op de tarmac ginds te wachten op die schone bloemen uit Brussel. Burgmeester Thielemans is van dinsdag tot donderdag in Israël op uitnodiging én op kosten van de stad Tel-Aviv. Dit zonder steun of voorgaande discussie van het Brusselse schepencollege of de gemeenteraad.

En dit vlak nadat bekend raakte dat reeds 400 Palestijnen stierven door de blokkade van Israël tegen de Gazastrook, na de bloedige oorlog in de Gazastrook met honderden doden en gewonden en na de dagelijkse beschietingen van landbouwers en vissers in de Gazastrook. Thielemans wil “zijn wens voor vrede tonen”... door Palestijnse bloementelers hun inkomen af te nemen in plaats van de ijveren voor open grenzen zodat de economie kan draaien. En dan hebben we het niet over een overlevingseconomie waarbij het bezette volk alles wordt afgenomen zodat ze elk jaar meer moeten kopen van de bezette macht.

Merkwaardig, want op 71 km van Tel Aviv groeien 60 miljoen bloemen in de Gazastrook, klaar voor verkoop. Slechts 5 miljoen van deze bloemen konden in 2008 worden verkocht en gingen naar Nederland. 55 miljoen bloemen zijn voedsel voor geiten, ezels, kamelen en schapen omdat Israël de uitvoer niet toelaat. 3.000 bloementelers raakten de voorbije jaren werkloos en ook de resterende 4.000 jobs in de bloemenverkoop dreigen verloren te gaan. Door de beperkte uitvoer is er immers geen geld voor nieuwe zaden, bemesting en onderhoud. Vele bloemen verslensen aan de Israëlische grens en dan ook rekent Israël vier dollar per bloempot belastingen aan Palestijnse bloementelers; ook al zijn de bloemen nog enkel goed als diervoer.

Met Valentijn 2009 mochten de Palestijnen 25.000 anjers verkopen. Het was belachelijk, want tientallen miljoenen anjers waren opnieuw voor de schapen en geiten. Tien jaar geleden verkochten de Palestijnen nog 80 miljoen bloemen per jaar aan Europa. In 2007 twintig miljoen en in 2008 vijf miljoen of nog niet “het zout op de patatten”.

Hoe beestachtig kan een overheid zijn om de bloementeelt in eigen bezet gebied volledig te vernietigen door een totale afgrendeling van de Gazastrook, maar wel een cargotoestel met Belgische begonia’s te laten overvliegen. In de marge van het bloementapijt is er nog een tentoonstelling van het Israëlisch militair archief over “bewaarde fotografische informatie over Palestijnen die in de 20e eeuw leefden en de verdwenen Palestijnse visuele histografie”.

700.000 van de 850.000 bloemen van het tapijt komen uit Nieuwkerken. Onder deze 700.000 bloemen zijn er 550.000 begonia’s die men na drie dagen temperaturen boven dertig graden zondermeer kan weggooien. Toch heeft Tel Aviv 400.000 euro over voor de 850.000 bloemen. En 8 miljoen euro voor 400 activiteiten van april tot oktober. Het tapijt bevat volgens de Israëlische pers “een ideologische boodschap die de toeschouwers moeten ontcijferen door naar het tapijt te kijken”.

Hoeveel wij als Vlaamse belastingbetaler daarvoor moeten opdraaien is onduidelijk schreef Haaretz reeds in april.

Bovendien vieren de joden deze week Rosh Hashana, het Hebreeuwse Nieuwjaar en niet het 100-jarig bestaan van Tel Aviv, want dat was op 11 april 2009, honderd jaar nadat 66 joodse gezinnen kwamen wonen op een zeeduin. Dat het bloementapijt er ligt voor het Hebreeuwse Nieuwjaar schrijven de diverse Israëlische media en zowel de officiële webstek van de vieringen rond Tel Aviv als de journalisten hebben het telkens over “een gift van de stad Brussel” of “een gift van de Brusselse bevolking” aan Tel Aviv.

· Waarom schenkt men met ons belastingsgeld een tapijt om het nieuwjaar van één religie te vieren alsook het ideologisch denken van een bezettende macht te steunen?

· Welke “ideologische boodschap” staat in het tapijt?

· Waarom boycot men de Palestijnse economie? Het was beter geweest Palestijnse bloemen aan te kopen voor een tapijt in Brussel dan de blokkade van de Gazastrook te ondersteunen door zelf bloemen te leveren aan een apartheidsregime.

Mario Bergen

Kesseldallaan 80/0202

3010 LEUVEN