"Het verwoeste huis" in Khan Younis , Gaza van de Nederlandse kunstenaar Marian Teeuwen, december 2016

John Kerry hield op 28 december een toespraak waarin hij klaagde over de onwerkbare twee-statenoplossing voor het ‘ Israelisch-Palestijns conflict’.  (Ik gebruik aanhalingstekens omdat wat hier als ‘conflict’ wordt voorgesteld in feite een klassieke vorm van kolonisering is, die gepaard gaat met apartheid Er is geen sprake van gelijkwaardige partijen tenzij men Zuid-Afrikaanse apartheid als een ‘conflict’ tussen inheemse Afrikanen en witte kolonialen beschouwde.)

Kerry’s belangrijkste standpunt is, dat de twee-statenoplossing in gevaar komt doordat Israel doorgaat met het beleid van nederzettingenbouw. De VS, zegt, hij, willen de mogelijkheid openhouden dat er een leefbare Palestijnse staat kan worden gerealiseerd. Daarbij negeert hij echter dat Israel de twee statenoplossing zelf onmogelijk heeft gemaakt door zijn uitbreiding van de bestaande nederzettingen, door Jeruzalem te annexeren, door de monsterlijke Apartheidsmuur te bouwen en de Gaza Strook te veranderen in de grootste gevangenis ter aarde met zijn twee miljoen inwoners, die er slechter aan toe zijn dan dieren zoals ex-president Jimmy Carter het beschreef bij zijn bezoek aan Gaza. Allemaal maatregelen die de Palestijnen nauwelijks land overlaten voor hun ‘staat’. Bovendien negeert Kerry systematisch dat de twee-statenoplossing bij uitstek een racistische oplossing is. De fictieve Palestijnse staat waaraan hij refereert is er slechter aan toe dan ooit de beruchte bantoestans in het Zuid-Afrika van de apartheid.

Maar het is belangrijker aandacht te geven aan zijn ‘ oplossing’ voor het vraagstuk van de vluchtelingen. Hij stelt voor dat er een nieuwe overeenkomst wordt gesloten en ziet daarbij over het hoofd dat het recht op terugkeer van alle Palestijnse vluchtelingen onder het internationale recht is gegarandeerd volgens VN-resolutie 194. Er is geen oplossing van de Palestijnse kwestie zonder dat daarbij het recht op terugkeer recht wordt gedaan.

Opnieuw benadrukt hij dat Amerika zich bij Israel’s veiligheid betrokken voelt en hij negeert dat het juist de Palestijnen zijn die bescherming behoeven tegen Israel’s beleid van kolonisering, tegen de etnische zuivering en tegen de bezetting. Het is daarom niet verwonderlijk dat Ha aretz, de licht-zionistische krant op zijn opiniepagina schrijft: “Kerry’s speech was bij uitstek zionistisch, pro-Israel maar hij kwam drie jaar te laat.” Dat is echter niet wat de extreemrechtse regering Netanyahu vindt.

En tenslotte is het het toppunt van hypocrisie om de eenstaatoplossing , dat wil zeggen een seculiere, democratische staat voor al zijn burgers, als afschrikwekkend alternatief voor te stellen. De VS zijn een seculiere, democratische staat en ook Zuid-Afrika is dat. Waarom is het zo beangstigend te leven met dit alternatief in plaats van een racistische twee statenoplossing? Je zou nog gaan denken dat Amerikaanse politici het niet zouden betreuren 50 onafhankelijke staatjes in de VS te hebben als je ziet hoe ze de twee-statenoplossing verdedigen.

De hele wereld keert zich tegen Israel, maar hoe gaan wij Palestijnen hier ons voordeel mee doen? Het antwoord luidt: de Palestijnse BDS-campagne: een algehele boycot van Israel en een terugtrekken van investeringen uit Israel en uit buitenlandse bedrijven die medeplichtig zijn aan zijn geraffineerde systeem van onderdrukking, de bezetting, de kolonisatie en apartheid, en het opleggen van sancties aan wie zich niet aan het internationaal recht houdt.

Kortom, wat wij Palestijnen nu nodig hebben is een goede verdediging van verzet.

Mondoweiss, Haidar Eid    29 december 2016

Voor wie meer over BDS wil horen:

Tariq Ali spreekt met Eyal Weizman over de druk die Israel uitoefent op de VS en de EU om de BDS-campagne in een kwaad daglicht te stellen.