Dat je dat nu nog niet weet, Freek

Dit is de kaart van Gaza. Gaza is al niet groot, maar wordt steeds kleiner. Rond Gaza is door Israël een hek/muur gezet. En aansluitend aan dat hek/die muur is in 2005 een bufferzone ingesteld. Verboden gebied voor Palestijnse burgers. Aanvankelijk was die buffer 150 meter breed. Op de 500 meter daarbuiten mochten Palestijnse boeren geen gewassen planten die hoger waren dan 1 meter. Dus ook de olijfbomen moesten worden gerooid.

Maar intussen is de bufferzone al meer dan drie kilometer breed en zorgt ervoor dat Palestijnse boeren niet meer naar hun landbouwgrond – dat wil zeggen, wat daarvan over is – kunnen/durven. Omdat de Israëlische soldaten schieten op alles wat beweegt. Dat kostte volgens Human Right Watch in 2015 vier burgers het leven en 87 mensen raakten gewond. Terwijl ze zich op veilige afstand buiten de bufferzone op hun eigen land bevonden.

Dit is Freek de Jonge. Wie kent hem niet. Op tv was eergisteren zijn voorstelling ‘Als je me nu nog niet kent’ uit 2014 te zien. In die voorstelling voert Freek een jongen uit Gaza op, die zich vanwege een mislukt leven heeft aangemeld bij ‘de Hamas’ en bereid is een zelfmoordaanslag te plegen. Intussen blaast Freek een ballon steeds verder op, dus dan voel je hem al aankomen.

De zelfmoordaanslagpleger kruipt in Gaza ergens buiten de bufferzone in een tunnel en komt er in Tel Aviv bij een bushalte weer uit. Dat lijkt me sterk, moet je eens kijken wat een afstand dat is, Freek. Maar vooruit, het is een verhaal en in een verhaal kan alles.

Terwijl de zelfmoordaanslagpleger in een bus wil stappen, waarin hij door Hamas zal worden opgeblazen, ziet hij een Israëlisch meisje aan wie hij zijn hart op slag verliest. En zij ook aan hem, blijkt als ze eenmaal naast elkaar in de bus zitten. Dat lijkt me ook sterk, dat een Palestijnse jongen in een bus in Tel Aviv naast een Israëlisch meisje gaat zitten, maar vooruit, het is een verhaal en in een verhaal kan alles.

Freek:

“De jongen voelt: zij gaat mij geven, en het woord schiet hem op dat moment te binnen: liefde. Liefde, dat is een begrip dat volkomen vreemd is aan zijn eigen cultuur. Het is trots, het is eer, het is wraak, maar liefde dat is iets van de westerse samenleving. Ze doen er wel heel weinig mee, maar ze hebben het in elk geval in hun portefeuille.”

Enfin, het verhaal komt erop neer dat de zelfmoordaanslagpleger tot zijn schrik beseft dat Hamas hem in die bus met een afstandsbediening gaat opblazen en dat de liefde dus nooit zal gebeuren en dat hij dus in haar oor fluistert dat hij zich gaat opblazen en dat zij heel hard door de bus roept dat hij zich gaat opblazen en dat de chauffeur daarna van schrik keihard tegen de muur rijdt die Israël van Gaza scheidt. Maar er is in heel Tel Aviv helemaal nergens een muur die Israël van Gaza scheidt. Waarna Freeks ballon dramatisch had moeten knappen, maar dat blijkt nog niet mee te vallen. Einde verhaal.

Ik weet dat het maar een verhaal is. Maar er zijn grenzen, ook voor een Nederlandse komiek. Als zijn moraal – dat we elkaar moeten liefhebben in plaats van opblazen – het moet hebben van zijn aanname dat Palestijnse burgers elkaar niet liefhebben, omdat dat niet in hun cultuur zit, en dat ‘liefde’ iets van ‘het westen’ en dus van Tel Aviv is, dan laat de rest ook maar zitten, Freek. Ik dacht je te kennen van je verzet tegen het Nederlands voetbal in Argentinië, ooit. Ik kende je zo nog niet. Nu wel dus.

Als je trouwens een beetje het nieuws had gevolgd, dan had je kunnen/moeten weten dat sinds begin 2014 de aantrekkingskracht van IS (Daesh) op jongeren in Gaza zorgelijk toeneemt. Je kunt namelijk niet ongestraft jongeren generatie na generatie hun toekomstperspectief en vrijheid afnemen. En dan had je ook kunnen weten dat Hamas, dat geacht wordt – ook voor Israël – terreurbewegingen als Daesh binnen Gaza in toom te houden, al sinds begin 2014 aan Israël onophoudelijk laat weten deze ontwikkeling niet meer tegen te kunnen houden. Hetzelfde geldt overigens voor Fatah op de Westelijke Jordaanoever.

Wat zeer slecht nieuws is. Niet alleen voor de bezette en geblokkeerde burgers in Gaza zelf. Maar ook voor de burgers in Israël. Remedie: laat als internationale gemeenschap (want de huidige Israëlische overheid zelf zal het never nooit doen) de bezetting en blokkade van de bezette gebieden gewoon nu stoppen. Geef Palestijnse jongeren gewoon waar ze volgens de internationale rechtsorde en ontelbare VN-resoluties al decennia recht op hebben: een toekomst in vrijheid. Zodat ze voortaan niet meer door de niet bestaande tunnels van Freek de Jonge niet bestaande aanslagen hoeven te plegen in een voorstelling van een Nederlandse cabaretier. Van wie niemand in Israël of Gaza of de bezette Jordaanoever trouwens ooit gehoord heeft. Die hebben wel andere dingen aan hun hoofd.

En had gewoon goedkopere ballonnen genomen, Freek. Die wel op tijd knappen.

Isis gains foothold in Gaza as Hamas fighters defect
ISIS in Gaza
Are there really Daesh operatives in Gaza?
ISIS Leader Abu Bakr al-Baghdadi Warns Israel: We’re Getting Closer Every Day
Freek de Jonge: Als je me nu nog niet kent