Wijsheid of rechtvaardigheid ?

"Het streven naar rechtvaardigheid moet vervangen worden door wijsheid" schrijft Hanna Luden van het CIDI (Trouw 16/10).

Laat ik nu altijd gedacht hebben dat het één gebaseerd is op het ander.

Luden geeft zich over aan de gedachte dat al het onrecht dat het Palestijnse volk is aangedaan, in één klap van tafel geveegd kan worden om met een schone lei te beginnen.

Bestaat haar wijsheid uit de illusie dat het opgeven van enkele joodse nederzettingen volstaat om de Palestijnse vluchtelingen uit 1948 en 1967 hun huis en haard te doen vergeten, de Palestijnse bevolking van de Westelijke Jordaanoever te verzoenen met bijna een halve eeuw van bezetting en gewelddadige onderdrukking en landroof, en de bevolking van Gaza de ongekende verwoesting van huizen, scholen en ziekenhuizen lijdzaam te doen verdragen?

Bestaat die wijsheid uit het accepteren van een joodse staat waarin sprake is van institutionele discriminatie van Palestijnse burgers van de Staat Israël? Of zich neerleggen bij de onderdrukking en achterstelling die onverbrekelijk met de bezetting van Gaza en de Westelijke Jordaanoever verbonden zijn?

Het is maar goed dat het CIDI niet aan de onderhandelingstafel zit. Het is maar goed dat er helemaal níemand aan een onderhandelingstafel zit waar niets te onderhandelen valt en onderhandelingen enkel misbruikt worden om méér tijd te kopen. Méér tijd voor het almaar verder uitbreiden van de joodse nederzettingen, méér tijd om de status quo onomkeerbaar te maken.

De gebeurtenissen van de afgelopen dagen tonen aan dat de geweldsspiraal zich voortzet. Anders dan sommigen willen doen geloven, zijn religieuze twisten rond de Aqsa moskee (die op de voor joden heilige Tempelberg staat) hooguit aanleiding maar niet de oorzaak van het geweld. Het geweld tegen Palestijnen gaat al decennia lang door.

Er zijn – zij het helaas te weinig – joodse Israëli’s die dit inzien. Zoals deze week te lezen viel in een ander dagblad, waar de Israëlische schrijver Nir Baram stelde: "Er kan niets worden opgelost zolang joden en Palestijnen geen gelijke rechten hebben."

Er kan niets worden opgelost, zolang een apartheidsmuur boeren scheidt van hun land, families splijt, studenten weghoudt van universiteiten en scholen. Er kan niets worden opgelost, zolang Palestijnen vernederende behandelingen ondergaan bij checkpoints, op straat en zelfs in hun eigen huizen, kinderen gevangen gezet, geslagen en gemarteld worden, de families van activisten die naar geweld hebben gegrepen, worden gestraft door hun woningen met de grond gelijk te maken, er in Gaza zoveel huizen in puin liggen en de begraafplaatsen overvol zijn en zolang bedoeïendorpen in de Naqab (Negev) weggebulldozerd worden en de bewoners van de ene naar de andere plaats verjaagd worden, als vormden zij een plaag.

Wijsheid is méér dan het doen van enkele concessies. Wijsheid vraagt om een diepgaande mentaliteitsverandering van de joodse bevolking van Israël. Een wijsheid die geworteld is in het respecteren en accepteren van de ander als gelijke en gelijkberechtigde vormt de basisvoorwaarde voor het tot stand brengen van een rechtvaardige en daarmee duurzame regeling tussen joodse Israëli’s en Palestijnen.

Ook van de Palestijnen wordt wijsheid gevraagd. Gevoelens van frustratie en uitzichtloosheid hebben na decennia van onderdrukking en achterstelling de overhand gekregen. De jongeren die de afgelopen weken de straat op zijn gegaan, worden in dit verband wel aangeduid als de verloren generatie. Verzoening is slechts mogelijk door ook aan hen een perspectief te bieden. Repressie staat daar haaks op.

Wijze politiek vraagt om wijze politici. Helaas hebben die het aan beide zijden momenteel niet voor het zeggen.

Wim Lankamp

voorzitter Nederlands Palestina Komitee

in Trouw van 21 oktober 2015 (p. 21 - Opinie)