Een einde aan het staatszionisme zou het begin kunnen zijn voor gelijkheid van iedereen woonachtig in het gebied ongeacht afkomst, etniciteit of religie. Geen onderscheid dus  qua rechten tussen joden, christenen, moslims, palestijnen, bedouinen, druzen, etcetera.

Lees het hele artikel in het Reformatorisch Dagblad

Enkele opmerkingen bij het artikel

- De hoofdboodschap komt wel over: een staat met gelijke rechten voor ieder (inclusief de Palestijnse vluchtelingen) is harder noodzakelijk dan ooit na ruim 60 jaar onrecht. En daarbij dat er een legitiem recht op verzet is tegen onderdrukking; dat is meer dan een recht op zelfverdediging. 

- De door het NPK (met vertegenwoordigers van diverse andere organisaties) bij de Tweede Kamer uitgedragen boodschap en de petitieaanbieding (het boek "De verwoesting van Palestina") aan de voorzitter van de Cie Buitenland krijgt helaas niet goed aandacht; evenmin de huidige situatie (vooral Gaza) ondanks dat de persverklaring over de petitieaanbieding op 11-11 aanleiding voor het interview was.

- Israel werd pas in mei 1949 toegelaten tot de VN met nadrukkelijke verwijzing naar de terugkeerrechten van de Palestijnse vluchtelingen.

- Genoemde oud-moefti Ikrima Sabri was op 5-5-2007 niet in Rotterdam en sprak er evenmin. Interviewers konden niet aantonen dat de hem toegeschreven zeer ernstige uitspraken ook daadwerkelijk door hem zijn gedaan; het bleef steken bij "men zegt" en "zoals bekend is". Niet overtuigend; men zegt zoveel en er is veel napraterij op deze wereld.

- Dat van "twee militairen bij een bushalte" kwam wel zijdelings ter sprake maar werd achteraf ingevlochten; het hangt er maar van af waar die bushalte staat en wat ze er doen, wellicht. Ter sprake kwam ook het "collateral damage" van het verzet.

Uit het uitgebreide gesprek is e.e.a. weggelaten

- het wijzen op Abu Jahjah als bestrijder van islamofobie, meermalen vergeleken met antisemitisme.

- het noemen van het mooie Hamas-verkiezingsprogramma uit 2006 en idem regeringsprogram plus vervolgdaden van Hamas, goed geanalyseerd door Jan Elshout.

- de Israelische aanslagen vanaf 1948; de 20.000 doden in Libanon in 1982, etc.

- de oproep de geweldsdiscussie te overstijgen en te focussen op de rol van Nederland, die onvoldoende wordt ingevuld.

Over het NPK-portret, niet voorgelegd

- Omstreden Komitee? Een geuzennaam! Voor het NPK was en is "het project Israel" omstreden: ruim 60 jaar verwoesting van Palestina. Het NPK pleitte destijds voor erkenning van de PLO en pleit nog steeds voor één staat met gelijke rechten voor ieder.

- Het is wat onjournalistiek om de gegeven mening over de PLO als feit te presenteren. Op z'n minst zou hierbij Israel's bloedig spoor in de historie genoemd mogen worden vanaf bijvoorbeeld Deir Yassin, een spoor gevuld met vele gijzelingen en kapingen.  

- Tegen dat boek "De Hadji" van Leon Uris werd destijds geageerd als zijnde een racistisch boek, zouden we zo weer doen.

Over het recht op verzet in de strijd tegen onderdrukking spreken sommigen in Nederland slechts rondom 4 en 5 mei .......