Geachte redactie,
Hierbij nomineer ik Piet Nak voor de Canon van Amsterdam deze maand
met vriendelijke groet,

Kees Wagtendonk
Secretaris NPK

Nu wij deze maand, op de 25e, bij de Dokwerker in Amsterdam weer de Februari Staking van 1941 herdenken, zou ik Piet Nak willen nomineren voor de Canon van Amsterdam. Zijn naam wordt altijd in verband gebracht met het initiatief tot die moedige staking tegen de jodenvervolging door de nazi’s. Hij was een man met het hart op de juiste plaats. Dat bleek ook later toen hij in het midden van de jaren '60 enkele grote demonstraties leidde tegen de Amerikaanse agressie in Vietnam. Opnieuw, in 1969, nam hij een moedig initiatief toen hij op 14 mei van dat jaar het Palestina Comité oprichtte met zo'n 60 medestanders. De oprichtingsverklaring bepleitte de terugkeer van de honderdduizenden Palestijnen die in de oorlog van 1947/48 rond de stichting van Israel hun land hadden moeten verlaten door een etnische zuivering zonder weerga, zoals wij nu weten dankzij nieuw onderzoek van Ilan Pappe en andere Israelische en Palestijnse historici. Piet Nak was een eenvoudig man. Zo noemde hij generaal Dayan in een interview eens "die man met dat lappie voor zijn oog". Het woord Vietnam spak hij uit als Viiitnam. Prompt werd door grappenmakers zijn naam uitgesproken als Piët Nak. Een ander verhaal dat hem tekent, vermeldt dat hem eens in een interview door een tegenstander werd verweten dat hij niet eens zou weten waar Hebron lag, waarop hij antwoordde "och meneer, in de oorlog wisten wij ook niet waar Dachau lag. Maar dat was toch geen reden om ons niet te verzetten?” Deze man verdient het om geëerd te worden, zeker nu, in het jaar van 60 jaar Israel = 60 jaar onderdrukking van de Palestijnen. Hij was, net als zijn medestanders, niet zo zeer tegen of voor Israel maar tegen onderdrukking en voor rechtvaardigheid. Wel natuurlijk tegen dit Israel, dat zijn Palestijnse burgers discrimineert en weigert de vluchtelingen te laten terugkeren. Voor rechtvaardigheid. Daar was niets eenzijdigs bij. Ook vandaag zou hij dat nog zijn, had hij nog geleefd. Of hij nog, zoals na 1970, voor een twee-staten-oplossing zou zijn, staat te bezien als men let op de huidige ontwikkeling die een Palestijnse staat naast Israel onmogelijk maakt en nu er voor de Palestijnen niets overblijft dan een paar bantoestans.

Kees Wagtendonk

Secretaris Nederlands Palestina Komitee

De nominatie werd opgenomen in het Parool