Jabarin leidt de Palestijnse organisatie Al-Haq in Ramallah. Hij werd direct getroffen door Israëls mensenrechtenschendingen. Nadat hij in administratieve detentie werd gehouden – gevangenschap zonder aanklacht of proces – legde Israël Jabarin een reisverbod van 2006 tot Maart 2012.

Adri Nieuwhof: Beschouw je de ondertekening van het Statuut van Rome als belangrijk?

Shawan Jabarin: Ik zou eerst een belangrijk punt willen aankaarten. Abu Mazen [Mahmoud Abbas] ondertekende het Statuut van Rome als de president van Staat Palestina. Hij heeft het Internationaal Strafhofom politieke redenen en omwille van de onderhandelingen altijd als ruilmiddel gebruikt. Maar ik denk dat de Amerikanen en de Israëli’s hem klem hebben gezet en hem niets hebben gegeven.

Wij hebben hem aangemoedigd om een onderscheid te maken tussen het spoor van onderhandelingen en politiek, en het spoor van het absolute recht van de Palestijnen om toe te treden tot [VN] verdragen, organen en organisaties. Maar zij [de Palestijnse Autoriteit] gingen door met mengen van beide sporen en beschouwden het als een politiek punt. Ik kan niet zeggen dat hij deze strategie achter zich heeft gelaten. Maar ik kan zeggen dat hij getekend heeft omdat hij niets heeft gekregen van de Israëli’s en de Amerikanen en hij zag dat de Palestijnen een hoge prijs betalen.

Het gaat niet alleen om salarissen en geld. Het gaat om hun bloed en hun levens. Uiteindelijk waren mensen teleurgesteld. Het was duidelijk dat de mensen hun hoop verloren. Zij verloren zelfs hun geloof in hun leiders. Ik denk dat Abu Mazen tot die conclusie kwam en het Internationaal Strafhof op deze manier behandelde.

Wat kunnen wij als Palestijnen uit de ondertekening van het Statuut van Rome halen? Ik denk dat we eerst achter de Israëlische criminelen aangaan, omdat, zolang criminelen geen prijs betalen, zij hun misdaden keer op keer op keer zullen begaan.

Als tweede komen voornamelijk de misdaad van de nederzettingen en de misdaad die in Gaza heeft plaatsgevonden. Ik denk niet dat het makkelijk is en dat de zaak morgen is opgelost. Het vraagt tijd, het vereist professioneel werken, er is geduld nodig.

De Israëli’s zijn nerveus en de Israëli’s reageren agressief, maar uiteindelijk ben ik ervan overtuigd dat zij de realiteit onder ogen zullen zien. En zij zullen voor de grote vraag staan of zij met de PA [Palestijnse Autoriteit] door willen gaan of niet. Dit is ook de vraag voor de Amerikanen en de Europeanen. Ik denk dat uiteindelijk de PA een noodzakelijk orgaan is voor de internationale gemeenschap. En voor de Israëli’s omdat de Israëli’s alle verantwoordelijkheid op hun [de PA's] schouders legt. Zij laten de PA het vuile werk opknappen. De sancties of straffen van de Israëli’ of Amerikanen [tegen de PA] helpen niet.

Ik voelde dat het de eerste keer is dat de Palestijnen een wil hebben. Zij hebben die op een duidelijk manier geuit. Zij zeiden dat zij de PA niet eigenhandig zullen opheffen, maar als de Israëli’s actie willen ondernemen, laat ze dan ook de verantwoordelijkheden nemen. Zij zeiden, we hebben andere dingen te doen als het beëindigen van alle relaties met de Israëli’s en hen laten doen wat ze willen. Laat ze doden, laat ze deporteren, laat ze vernielen. Wij zullen de veiligheidscoördinatie beëindigen, wij zullen relaties op alle niveaus afbreken.

AN: Hoe zullen wij als Ngo’s [niet-gouvernementele organisaties] omgaan met het Internationaal Strafhof?

SJ: Na het verzoek tot toetreding, na indiening van de verklaring op het kantoor van de griffier van het International Strafhof, heeft Palestina het Internationaal Strafhof met terugwerkende kracht rechtsmacht gegeven vanaf 13 juni 2014, het dekt de aanval op Gaza.

De sneeuwbal rolt nu en kan niet gestopt worden. De officiële zijde heeft geen volledige controle en wij hebben als maatschappelijke organisaties voldoende ruimte. Zelfs wanneer zij in de toekomst op een andere manier met het Internationaal Strafhof om willen gaan, wij hebben de ruimte om het bureau van de aanklager te stimuleren om onderzoek uit te voeren en te beginnen, zelfs zonder verwijzing door de Staat Palestina.

Wij coördineren met hen [de PA], wij hebben vergaderingen, maat wij zullen hun werk niet ondermijnen en zij zullen ons werk niet ondermijnen. Wij zullen parallel aan elkaar werken. Dat is het besluit van alle mensenrechtenorganisaties in Palestina.

AN: Hoe kunnen mensenrechtenactivisten helpen om te verzekeren dat oorlogsmisdadigers ter verantwoording worden geroepen?

SJ: De Palestijnen beschikken over rijke hulpbronnen in de wereldwijde solidariteitsbeweging, van verschillende beroepsgroepen, verschillende groepen.
Ten eerste, juristen, professionals en beroepsbeoefenaren kunnen ons helpen met hun overleg en ideeën. Zij die zover zijn om te beginnen kunnen met ons coördineren om te bespreken hoe we verder kunnen gaan.

Zij kunnen druk uitoefenen op hun regeringen, op ambtenaren om de Palestijnen geen beperkingen op te leggen en het Palestijnen moeilijk te maken om door te gaan. Het is nu tijd om de dubbele standaard te laten zien, het is tijd om het eerdere verhaal en het vorige beleid van officiële zijden te corrigeren.

Het derde punt is om de reizen en bezoeken van alle Israëlische vertegenwoordigers te volgen. Zij kunnen ons informeren omdat we ons werk rond universele rechtspraak voortzetten.

Ten tweede, de bedrijven zijn ook verantwoordelijk [voor hun rol in Israëls schendingen van het internationaal recht]. Wij moeten praten over hoe we vooruit moeten en zaken kunnen opbouwen.

AN: Als reactie op de ondertekening van het Statuut van Rome door Abbas bereidt Shurat HaDin, een zogenaamd Israëlische rechtenorganisatie, aanklachten voor oorlogsmisdaden voor tegen Palestijnen. Wat vind je daarvan?

SJ: Ik heb daar geen probleem mee als het om een rechtszaak gaat en niet om een politieke zaak. Het is een manier om van Israëlische zijde Palestijnen onder druk to zetten om een stap terug te doen. Maar wij zijn niet bang. Laat ze actief zijn en één zaak of duizend zaken indienen. Wij hebben daar geen probleem mee. Wij zullen met de tijd onze zaken indienen, op een zeer professionele manier.

De mensen steunen ons en verlangen naar en wachten op rechtvaardigheid. Wij kijken naar het Internationaal Strafhof als een manier om echte vrede in dit gebied na te streven. Omdat [als] criminelen geen prijs betalen, zij hun misdaden keer op keer zullen plegen.

Door Israëlische criminelen te bestraffen, door sancties tegen Israël, door desinvesteringen, dat is de manier om een nucleus op te bouwen of beginnen op te bouwen van wat in Israël het vredeskamp wordt genoemd.

Het is niet — zoals de Amerikanen en sommige Europese landen zeggen – dat met de gang naar het Internationaal Strafhof [Benjamin] Netanyahu sterker wordt. Nee, Netanyahu zal sterk blijven als hij niet met straf wordt geconfronteerd en er geen actie wordt ondernomen tegen zijn activiteiten zoals plundering in bezet gebied, al de [Palestijnse] natuurlijke hulpbronnen in hun voordeel en belang gebruikend, water naar Tel Aviv en elders sluizen. Dat is wat Netanyahu sterker maakt.

vertaling van www.electronicintifada.net/blogs/adri-nieuwhof/prosecuting-israels-crimes-moving-snowball-cant-be-stopped