BIJ DE DOOD VAN NELSON MANDELA (1918-2013)

Voor het Nederlands Palestina Komitee was Nelson Mandela door de jaren heen een belangrijke inspiratiebron door de wijze waarop hij met anderen binnen het Afrikaans Nationaal Congres (ANC) leiding gaf aan de strijd tegen het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime. Het was een strijd met het Freedom Charter in de hand, op basis van een duidelijke bonafide agenda en werkwijze:
– gelijkheid en gelijkberechtiging voor ieder ongeacht kleur, niet zwart versus wit maar veelkeurigheid
– als strijdmethode een combinatie van politieke strijd, gewapend verzet (na vergeefs 50 jaar ongewapend verzet tegen gewapende onderdrukking) en het mobiliseren van de internationale publieke opinie
Dat alles met als inzet de ontmanteling van het apartheidsregime.
  
Na vele offers van velen – ook van Mandela zelf, die ruim 27 jaar in gevangenschap doorbracht – is die strijd uiteindelijk in 1990 door het ANC met bondgenoten beslissend gewonnen. Een verdere lange mars volgde en gaat nog door.
  
Die Zuid-Afrikaanse bevrijdingsstrijd is een voorbeeld voor de bevrijdingsdoelstellingen en -methode (BDS) in Palestina: komen tot een bevrijding van de Israelische vorm van apartheid zoals vormgegeven door een zionistisch regime dat destijds hartelijk samenwerkte met het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime dat net als Israel in 1948 tot stand kwam.

Zie verder: Nelson Mandela leaves a legacy of struggle, Adri Nieuwhof  6-12-2013
 
En apartheidskenners aan het woord: Verwoerd en De Klerk over Zuid-Afrika en Israel