Zie hier het ISS-programma met achtergrondinformatie over de sprekers en over het programma.

Jeff Handmaker zat de bijeenkomst voor en introduceerde de BDS-historie vanaf 2005. Ook BDS-historie in Nederland, waarbij acties tegen Veolia en G4S werden genoemd. Hij kritiseerde vooral het feit dat in 'the Dutch Academia' nauwelijks enig debat over BDS plaatsvindt. Debat wordt vermeden, heel opmerkelijk.

Gerefereerd werd nog het AIV-rapport 'tussen woord en daad' en het  Profundo-rapport over import uit nederzettingen, kersvers alletwee.

Omar Barghouti schetste de door Israel gebruikte 'cultural bombs' vanaf al 1948. In 1948 roofde Israel tienduizenden Palestijnse boeken. In 1988, kort na het begin van de eerste intifada, maakte Israel Palestijns onderwijs verboden. Jarenlang. Dehumaniserring is aan de orde van de dag.

Hoofdpunt van de BDS-campagne is het stoppen van mede-plichtigheid; 'stop partnerships in crime'!

Genoemd werd de groeiende steun voor BDS in Israel vanuit met name de Coalition of Women for Peace met WhoProfits, en de Boycott From Within beweging.

Dat de culturele en academische boycot belangrijk is blijkt wel uit de ook in 2005 door Israel begonnen Brand Israel Campaign. Israel probeert haar oorlogsgezicht te maskeren met een cultureel sausje en betaalt daar kunstenaars en culturele evenementen voor. Zij die daaraan meewerken worden uiteraard geboycot.

David de Beer schetste de parallellen met apartheids-Zuid-Afrika, zoals hij dat kende. Hij gaf een schets van zijn persoonlijke familiehistorie en hoe hij zo leerde te kijken door de ogen van de zwaksten (de zwarten in zijn voorbeeld), van de onderliggende partij.

Stap voor stap werd Zuid-Afrika geïsoleerd, in een lange mars.

Ter sprake kwam dat het ruim 25 jaar nam om breed tot 'Boycot Zuid-Afrika' te komen, tot boycot Outspan.

Op een vraag 'who owns the BDS-campaign': het referentiekader wordt bepaald door de onderdrukten. 'Guidelines have to be set by the oppressed'. Laat voorts degenen die niet steunen i.i.g. de richtlijnen niet schenden: 'don't violate'. BDS boycot instituties, geen individuen.

Acties die ter sprake kwamen: de UEFA moet niet gaan voetballen in Israel, zoals deze zomer het plan is. Boycot bedrijven die medeplichtig zijn aan settlement trade. Focus op bedrijven waarop campagnes gaande zijn, en niet zozeer op producten.

Alle Israelische universiteiten zijn medeplichtig; sommige liggen (geheel of deels) in de in 1967 bezette gebieden, andere hebben het leger op de campus of samenwerking met dat leger, etc.

Er kwamen ook een aantal kritische vragen aan de orde. Een deelnemende vertegenwoordiger van de Israelische ambassade werd een paar keer uitgenodigd om mee te doen aan de discussie, maar koos ervoor om alleen te luisteren.

De conclusie van de bijeenkomst was een "ja", het is tijd voor een culturele boycot.

Zonder druk van buiten lukt het niet. Convincing a colonial power to just give up its colonial project never worked and does not work. Druk dus, en de BDS-beweging is dan de geweldloze weg. Via overtuiging, via 'moral persuasion', is breed de bevolking te betrekken.

Wordt vervolgd!

--------------------------------------------------------------------- 

An audio record of the event has been posted online at:  http://blog.eur.nl/iss/hr/isrpal/#events

Also included are links to the videos that were screened.

---------------------------------------------------------------------