Het picket trok goed de aandacht van aanwezige pers (dreigende kabinetscrisis) en het publiek op het Haagse Plein.
 

Vanuit de Tweede Kamer was er steun vanuit GroenLinks en de SP. Mariko Peters (GL) sprak deze steun zelf uit; Harry van Bommel (SP) was verhinderd en werd vervangen door SP-medewerkers.
Behalve de oproep om vanuit Nederland een eind te maken aan de Israelische landroof werd ook aandacht gevraagd voor de Palestijnse gevangenen, waarvan velen zonder vorm van proces vast zitten (zoals 27 Palestijnse parlementsleden, een stevige fractie). Extra aandacht kreeg Hana Al Shalabi, inmiddels ruim 40 dagen in hongerstaking.
 

Meer acties bij de Tweede Kamer werden aangekondigd, gezien komende Kamerdebatten over (5 april) het geweld van de kolonisten en over (11 april) mensenrechten.

Hierna wat beelden en de tekst van het pamflet.

• Nederland: u verzaakt uw volkenrechtelijke plicht!
  
• Stop medeplichtigheid aan Israëlische
  roof van Palestijns land

Jaarlijks herdenken Palestijnen – binnen en buiten Palestina – het bloedig neerslaan door het Israëlische leger op 30 maart 1976 van een protest door Palestijnse staatsburgers van Israël tegen de massale onteigening van hun grond in Galilea.

30 maart werd de Dag van het Land, Yom al-Ard in het Arabisch.

Voor een herdenking en protest – dit jaar voor de 36e maal – blijft alle reden. Want landonteigening – of beter gezegd landroof – en discriminerende maatregelen jegens Palestijnen inzake het bezit en het gebruik van grond zijn aan de orde van de dag – niet alleen op de Westelijke Jordaanoever (inclusief Oost-Jeruzalem), maar ook in Israël zelf.

• In de Naqab (Negev) worden Bedoeïenen van hun grond verdreven, die vervolgens wordt geconfisqueerd om er joodse kolonisten op te vestigen;

• In Galilea is het Palestijnen in veel gevallen niet toegestaan om op hun eigen grond een woonhuis te bouwen;

• Op de Westelijke Jordaanoever (inclusief Oost-Jeruzalem) wordt in hoog tempo doorgewerkt aan de uitbreiding van de joodse nederzettingen, hetgeen onverbrekelijk verbonden is met voortgaande onteigening van Palestijnse grond. En er is ‘de Muur’, met de daaraan gepaarde grootschalige landroof.

In een recent rapport van de Commissie inzake de Eliminatie van Rassendiscriminatie van de Verenigde Naties (VN) wordt gewezen op het bestaan in Israël van institutionele discriminatie ten aanzien van Palestijnen – onder wie de Bedoeïenen – ondermeer betreffende de toegang tot, en het gebruik van grond.

En wat de joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever (inclusief Oost-Jeruzalem) betreft: de bouw daarvan vormt volgens het Internationaal Gerechtshof in Den Haag (uitspraak 2004) een schending van de Vierde Conventie van Genève – en is daarmee een oorlogsmisdaad.
 
Slechts enkele politieke partijen in het parlement pleiten voor sancties jegens Israël vanwege de voortgaande landroof en uitbreiding van de joodse nederzettingen.
 

De regering, gesteund door een Kamermeerderheid, komt niet verder dan incidenteel wat verbaal protest. Israël kan hier prima mee leven, gezien de gelijktijdige onvoorwaardelijke Nederlandse steun bij alles wat het doet.
Iets anders wordt het wanneer daaraan strafmaatregelen worden verbonden. En die zijn legio voorhanden, bijvoorbeeld het opschorten, dan wel het opzeggen van het EU-Israël Associatieverdrag en van militaire samenwerking.

Nederlands Parlement: u verzaakt uw plicht!
Het is de hoogste tijd dat u de daad bij het woord voegt. Bij het achterblijven daarvan is Nederland welbeschouwd medeverantwoordelijk voor Israëlische landroof en institutionele discriminatie. Door niet tegen een oorlogsmisdaad als de schending van de Vierde Conventie op te treden, is Nederland daaraan medeplichtig.

Nederlands Palestina Komitee, Al-Awda, Palestijnse Gemeenschap Nederland, PPMS
Den Haag, 29 maart 2012