VOORAF
 

De Palestijnse activist en publicist Ali Abunimah, een van de drijvende krachten achter The Electronic Intifada, was door het NPK uitgenodigd om te spreken over de kwestie van de aanvraag tot toelating van de Staat Palestina tot de Verenigde Naties door het Palestijns Gezag (de PA),  over de Electronic Intifada-ICCO-Rosenthal-affaire en over het offensief van Israel en zijn sympathisanten tegen critici van de politiek van de Staat Israel en tegen de BDS-campagne.
 

De kwestie van toelating van de Palestijnse staat tot de VN moet worden bezien in het licht van het Palestijnse recht op zelfbeschikking als onvervreemdbaar recht. De aanvraag blijkt een controversiële kwestie: in Israel, in de internationale gemeenschap, in Nederland en vooral ook onder Palestijnen zelf. In Nederland zijn sommige partijen tégen, omdat Israel tégen is, of omdat ze vinden dat ‘alles’ Israel toekomt. Anderen zijn vóór vanwege het formele Nederlandse tweestatenbeleid en/of uit welwillendheid tegenover de Palestijnen. Weer anderen, waaronder het NPK, zien de aanvraag niet zondermeer als een positieve ontwikkeling tenzij aan een aantal basiseisen in daden wordt voldaan. Zoals het democratisch betrekken van alle segmenten van de Palestijnse samenleving, een duidelijk traject voor realisatie van de rechten van de Palestijnse vluchtelingen en beëindiging van de discriminatie van Palestijnen in Israel.

Wat er echter ook geschreven en gezegd wordt rondom ‘de aanvraag’, voor het NPK en voor de Palestina-solidariteitsbeweging blijft BDS-actie de hoofdzaak voor het dagelijkse werk. Geen woorden maar daden is wat telt.
  
De inleiding van Ali Abunimah is hier te beluisteren in vijf delen:
deel 1, deel 2, deel 3, deel 4 en deel 5.
 

OVER DE KWESTIE ROSENTHAL (ELECTRONIC lNTIFADA / ICCO)
  

Ali Abunimah signaleert dat dit de eerste keer is dat hij zelf hierover überhaupt wordt gehoord en de eerste keer dat hij hierover in Nederland kan spreken. De eerste keer na zo'n driekwart jaar!
  
De campagne tegen Electronic Intifada (EI) komt voort uit de oproep door het Israelische Reut-instituut om de Palestina- solidariteitsbeweging, en in het bijzonder de BDS-campagne, te saboteren (zie o.a. Israel’s new strategy: "sabotage" and "attack" the global justice movement). 
NGO-monitor begon een lastercampagne met de bewering dat de Nederlandse overheid indirect anti-semitische publicaties subsidieerde door zijn subsidie aan ICCO als een van de sponsors van Electronic Intifada. Antisemitisme, omdat EI de boycotcampagne zou uitdragen. Het doel van deze verdachtmaking was ICCO’s werk ten behoeve van Palestijnse rechten onder druk te zetten. Abunimah:  “Opmerkelijk was dat het  Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken nooit enige wederhoor pleegde bij Electronic Intifada;  de Palestijnse stem was kennelijk niet interessant en werd buitengesloten. EI en ICCO hoorden de kritiek van de minister via de media”. Overigens steunt Electronic Intifada geen campagnes, maar het rapporteert er over net zoals het over andere nieuwsfeiten rapporteert.
Ernstig (voor Nederland!) is dat het ministerie haar subsidies gebruikt om het vrije debat het zwijgen op te leggen en vrijheid van meningsuiting te onderdrukken. Rosenthal vatte zijn opstelling voor mensenrechten eens als volgt samen : “You can’t be committed to Human Rights all the time, it might come in the way of trade”. Abunimah: "De hele Nederlandse Civil Society verliest haar vrijheid van meningsuiting; Nederland lijkt steeds meer op het Egypte onder Mubarak. We zien soortgelijke aanvallen in de VS. De strijd voor mensenrechten mag niet worden gepolitiseerd”. Ook in de EU zien we de verplichting aan de mensenrechten wegglippen.

  
OVER DE KWESTIE VAN DE PALESTIJNSE STAAT
  

Abunimah meldt drie aandachtspunten:
 
1 - Onduidelijkheid over de inhoud van het initiatief
 
Dit is het meest wezenlijke punt: er is geen tekst beschikbaar en er zijn geen speeches van president Abbas. De Palestijnen tasten in het duister. Overigens doet de VN niet aan erkenning van staten, wel aan toelating. De aanvraag voor toelating gaat via de VN-Veiligheidsraad en er komt daar een Amerikaans veto, dus die route is in feite afgesloten. Opmerkelijk is dat Abbas momenteel met Ashton onderhandelt over de in te dienen tekst! “Kennelijk zit de achterban  van de PA bij de EU, bij de donoren en bij het Israelische leger!”.
Gesteld dat de VN zal instemmen met toelating: Welke betekenis zal dat hebben? Maximaal te verwachten is een resolutie die het recht op een staat herbevestigt, mogelijk komt er een nieuw naambordje voor de Palestijnse delegatie. Maar zal dat als bij toverslag het karakter van de verhoudingen doen veranderen? Zal de PA daarna de wereldgemeenschap weten te mobiliseren als nooit te voren? Laten we niet in magie geloven. Libanon was toch ook lid van de VN? Heeft dat verhinderd dat Israel Libanon binnenviel en vele jaren bezette? De PA zou naar het Internationaal Strafhof kunnen gaan. Maar wat deed het toch nog toe? Saboteerde het immers niet het Goldstone Rapport over Gaza? En de stevige Turkse tekst over de Gaza Flotilla? En zouden diezelfden dan opeens wel actie nemen om naar het Strafhof te gaan? Gaza werd niet door een Tsunami overvallen, maar door een Israelische aardbeving!
 
2 en 3 Gebrek aan legitimiteit, Palestijnse rechten komen door dit initiatief in gevaar
 
De PA heeft in deze onderhandelingen geen legitimiteit. Goed ons te herinneren, dat ook de Oslo-akkoorden buiten de Palestijnse bevolking om tot stand zijn gekomen. De Palestijnse bevolking is ook nu op geen enkele manier bij de discussie betrokken. Ook in Oslo werden in geheim overleg vele rechten van de Palestijnen weggegeven. Ook de “Palestine Papers” werpen licht op wat de PA allemaal in het geheim bereid was prijs te geven. Abunimah wijst voorts op de rol van Palestijnse onderhandelaar Salem Fayyad, met zijn IMF-verleden, die door de VS en bondgenoten wordt vertrouwd met de taak om Palestina te ‘privatiseren’ en meer afhankelijk maken van de Israelische economie.
Verwezen wordt naar Stop the Wall, dat in haar op 7 september uitgebrachte Urgent Call for Transparency and Participation wijst op het gebrek aan legitimiteit en de vertegenwoordigingsproblematiek. Palestijnse vluchtelingenorganisaties, zoals de Palestijnse gemeenschappen in de VS, hebben het initiatief van de PA geheel verworpen, evenals de BDS National Committee (BNC) . Die noemde het PA initiatief een “risky legal gamble”, omdat de PA niet eens de helft van alle Palestijnen zou kunnen vertegenwoordigen, met name niet de vluchtelingen. Daarom moeten de Palestijnen de rol van de PLO als vertegenwoordigend lichaam herstellen.
 
HOOP? 
 
‘Zelfbeschikking is niet het hebben van een eigen staat, maar kan dit zijn. Zelfbeschikkingsrecht betekent dat het hele Palestijnse volk zijn eigen toekomst mag bepalen. Een staat die niet de rechten van de vluchtelingen kan respecteren en niet kan opkomen voor de rechten van de Palestijnen binnen Israel deugt niet”.
Abunimah: Rosenthal’s aanval op Electronic Intifada zette de boycotcampagne in het zonnetje! BDS werkt, BDS-Nederland’s Twitter werkt. Het toelatingsverzoek van de Palestijnse staat is vaag, maar de BDS oproep is helder. BDS doet de kosten van de status quo voor Israel stijgen, dat is duidelijk. De BDS-beweging doet de aandacht uitgaan naar onze dagelijkse werkelijkheid.
De groeiende BDS-beweging heeft de potentie te leiden tot een vreedzame op internationaal recht gebaseerde oplossing. Bedenk dat de eerste BDS-oproep uit apartheids-Zuid-Afrika kwam in 1955, en pas midden 80er jaren  bredere steun kreeg.
Hebben joodse Israeli's dan geen rechten? Ze hebben alle rechten die alle anderen hebben, maar niet het recht om anderen van hun rechten te beroven. Het meest vreselijke beeld dat Abunimah op zijn netvlies heeft staan is niet dat van de doden die vielen in Gaza tijdens Israels aanvallen daar. “Maar: Het meest vreselijke beeld was toen vijf EU- ministers Israel bezochten en lachend met Olmert op de foto stonden terwijl het witte fosforbommen regende boven Gaza. De EU was bereid zijn eigen rechtssysteem opzij te zetten en Israel een uitzonderingsbehandeling te geven zoals geen enkel ander land ooit van de EU heeft gekregen. De EU moeten ophouden Israel in een uitzonderingspositie te plaatsen!”

 
-------------------------------------------------------------------

Hier verslag door Anja Meulenbelt
 
En door Maarten Jan Hijmans

-------------------------------------------------------------------