Er zijn inmiddels meer aanbieders van Palestijnse producten.
PUBLICATIES - NPK-BERICHTEN
NSF-terugblik van het NPK - Foto's Nederlands Sociaal Forum
22/05/2006
Het Nederlands Palestina Komitee kijkt terug op een geslaagd en drukbezocht NSF, waarin het, samen met andere organisaties [1], de Israelische bezetting van Palestina sterker op de agenda heeft gezet en strategieën heeft besproken waarmee de solidariteits-beweging aan de slag kan gaan om Israel onder druk te zetten. De seminars werden goed bezocht en gaven aanleiding tot levendige discussies.
In de vrijdagse openingsbijeenkomst klaagde Mustafa Barghouti, presidentskandidaat in 2005, Israel aan als “a country of apartheid”. Internationale solidariteit daartegen is noodzakelijk om Palestina te bevrijden van kolonialisme. Internationale steun is daarvoor nodig zoals ook door andere nationale bevrijdingsbewegingen werd verkregen. Barghouti schetste de desastreuze Israëlische bezettingspolitiek en riep op tot vier activiteiten
- Zorg voor internationale aanwezigheid in Palestina door bezoeken te organiseren; kom zelf kijken zoals de ISM [2] doet; internationale aanwezigheid is erg belangrijk
- Zorg voor verbreking van de huidige westerse boycot van Palestina
- Stop de westerse wapenhandel met Israel
- Dwing uitvoering af van het advies van het Internationaal Gerechtshof over de muur zoals vastgelegd in een VN-besluit.
De documentaire Naqba Archive van Mahmoud Zeidan [3] toonde met indringende beelden de catastrofe van 1948, de verdrijving van ruim 750.000 inheemse bewoners van Palestina door de nieuwe Joodse Staat. Nu zijn er ruim 5 miljoen Palestijnse vluchtelingen en het vluchtelingenvraagstuk in combinatie met de Israëlische kolonisatie, verdrijving en bezetting vormt dan ook nog steeds de kern van het probleem. VN-Resolutie 194 geeft de Palestijnse vluchtelingen niet alleen het recht op terugkeer en compensatie, maar ook het recht op steun hierbij van de Internationale Gemeenschap. Zonder uitvoering van het recht op terugkeer kan er geen sprake zijn van vrede.
De documentaire The Iron Wall [4] liet vervolgens zien hoe de Palestijnen in hun voortbestaan bedreigd worden door de zich snel uitbreidende Joodse nederzettingen en de bouw van de Muur. Het ideaal van de Zionist Jabotinsky [5], uitgesproken in 1923, van een “IJzeren Muur” tussen een joodse staat en de Arabieren wordt meer en meer tot een feit gemaakt. Toelichtend riep filmmaker Mohammed Alatar ieder op de Palestijnen niet in de steek te laten: “Please don’t leave us alone” en “Don’t say again we did not hear you then”!. Hij formuleerde een te steunen “cry for freedom” en riep op tot actie in de geweldloze strijd! Akiva Eldar noemde wat getoond werd apartheid. Toeschouwers adviseerden de film op de TV te krijgen.
In het seminar over de huidige situatie in Palestina lichtte Mustafa Barghouti toe dat de muur 859 km lang wordt, driemaal zo lang als de West-Oever-grens tussen Israel en Palestina. De getoonde set kaarten van pré-1947, 1947, 1967 en nu was zeer verhelderend: Israel veegt Palestina van de kaart. Barghouti citeerde bekende Zuid-Afrikaanse anti-apartheids-strijders die Israel benoemden als “een apartheidsstaat, vergeleken waarbij het Apartheidssysteem in Zuid Afrika kinderspel (“a picknick”) was”. De Oslo akkoorden waren “the pretext to apartheid”. Daardoor maakt Israel van Palestijns gebied met joodse stukjes een Joods gebied met nog wat Palestijnse stukjes. Er is niet genoeg internationale druk op Israel. Een DVD met de presentatie is via Oxfam verkrijgbaar.
Rema Hammami (Hoogleraar Prins Claus Leerstoel) zei dat de Palestijnen het tot nog toe uithouden dankzij hun sterke sociale cohesie en hun overlevingskracht maar dat de kosten van de overlevingsstrijd erg hoog zijn. We zijn getuige van “manufactured social destruction”
Akiva Eldar (journalist bij Haaretz), in 1945 in Palestina geboren, herinnert zich dat zijn familie in Haifa destijds de keuken deelde met een Palestijnse familie. (Niet duidelijk werd waar die familie gebleven is). Zijn wens is dat Palestijnen en Israëliërs zich zullen gaan realiseren dat ze partners zijn. Israel moet terug naar de zgn. Groene Lijn, en Joden en Palestijnen moeten in Israel leven op basis van gelijkheid. In een Joodse staat, dat wel.
Tariq Shadid van de Palestijnse Gemeenschap Nederland viel de veelgehoorde stelling aan dat “Oslo” (het Oslo-proces vanuit het Oslo-akkoord) had gefaald. Nee, het Oslo-proces was voor Israel een succes geweest want het had twee hoofddoelen: het stoppen van de intifada en het overgaan tot een nieuwe kolonisatie-strategie. Een deadlock in de onderhandelingen was daarbij uiterst nuttig want deze kon gebruikt worden om tot meer kolonisten en meer muur te komen zoals we die nu zien. Het aantal kolonisten verdubbelde tijdens het Oslo-proces.
Daarmee zette de spreker uiteen dat Israel tijdens de zgn vredesprocessen geen echte vrede voor ogen had en dat de Oslo-akkoorden zand strooiden in de ogen van de Palestijnen, omdat ze de indruk gaven dat de joodse nederzettingen zouden worden ontruimd terwijl er juist verdubbeling van het aantal kolonisten geschiedde tot plm. 400.000. Nooit werd uitvoering van het Internationaal Recht bij de “vredesbesprekingen” afgedwongen. Vanwege de machtsongelijkheid tussen Palestijnen en Israel zullen internationale organisaties en grote mogendheden druk moeten uitoefenen opdat dit wel gebeurt. Tot nog toe laten deze het echter grandioos afweten. De EU was alleen in financiële zin aanwezig tijdens de Oslo besprekingen en niet in politieke zin.
In het seminar “No Peace without Justice” werden strategieën besproken waarmee druk op Israel kan worden uitgeoefend.
Israelische vredesactivist Yossi Bartal van het Alternative Information Centre hield een pleidooi voor een algehele boycot tegen Israel (boycot, sancties en desinvestering, oftewel BDS). Yossi ziet zichzelf eerder als Palestijn. Hij beschrijft Israel als de grote morele verliezer, vanwege de toenemende militarisering, xenofobie en honger naar land. De armen in zowel Palestina als Israel zijn daarvan de dupe. Israel is een extreem voorbeeld van een land dat het internationaal recht schendt. Daarom moet het geboycot worden, totdat het de bezetting en apartheid opgeeft. Niet alleen bezet het Palestijns grondgebied, maar de hele economie drijft op deze bezetting. Daarom wil Yossi geen onderscheid maken tussen produkten uit de nederzettingen en andere produkten. Ook universiteiten moeten geboycot worden want zij maken onderdeel uit van het leger; ze trainen ondervragers en maken deel uit van de militaire industrie. Velen lopen er rond in militair uniform en Palestijnse studenten en ook joodse vredesaktivisten worden er gediscrimineerd. “Laat je niet emotioneel chanteren door beschuldigingen van anti-semitisme of dat je tegen academische vrijheid bent. In Israel wordt de academische vrijheid dagelijks op grote schaal geschonden en dit moet ophouden.”
Stephen Sizer [6] is reeds 10 jaar dominee in Virginia Water in Engeland, en is tevens vice voorzitter van “Friends of Sabeel UK”die het “Sabeel Oecumenisch Theologisch Centrum in Jeruzalem”ondersteunt. Sabeel roept op tot de geweldloze strategie van Moreel Verantwoord Investeren. Dit wil zeggen dat je als investeerder niet moet willen profiteren van de Israelische bezetting, zoals sommige bedrijven doen, zoals Caterpillar, Starbucks, McDonald, Intel en Estée Lauder. Sizer zoemde in op Caterpillar dat momenteel 100 D9 bulldozers in Israel heeft. Volgens Sizer vormen de D9’s de “Israel’s belangrijkste wapen ter instandhouding van de bezetting” door verwoesting van Palestijnse huizen, maar ook door de aanleg van een wegennet naar de nederzettingen en de bouw van de muur. De VS leveren deze machines aan Israel in het kader van wapenleveranties. De Church of England heeft met overweldigende meerderheid van stemmen een motie aangenomen tot desinvestering uit bedrijven zoals Caterpillar die profijt trekken uit de bezetting. De synode zal echter nog moeten worden overtuigd om deze motie uit te voeren.
Sizer memoreerde ook dat Israel sinds 1967 elke 1,5 dag een Palestijns huis heeft verwoest. En dat een bedrijf als Caterpillar erg groot is, een ethische code hanteert en velerlei producten maakt: ook jeans, schoenen, etc. Brieven schrijven aan Caterpillar kan nut hebben.
Wim Lankamp van het Nederlands Palestina Komitee presenteerde tenslotte de Europese Campagne voor Sancties tegen de Israelische bezetting. Die Campagne is gericht op uitvoering van het oordeel van het Internationaal Gerechtshof van 2004 dat Israel de bezetting moet opgeven, de Muur moet ontmantelen, schadevergoeding moet betalen aan gedupeerden van de Muur en dat VN-leden ervoor moeten zorgen dat Israel deze verplichtingen nakomt.
De Campagne roept onze minister van buitenlandse zaken, de VN en de Europese Raad op tot Europese sancties tegen Israel, door:
* opschorting van het EU associatieverdrag met Israel, totdat Israel ook de mensenrechtenparagraaf naleeft
* stopzetting van militaire overeenkomsten en uitwisseling met Israel
* stopzetting van steun door EU lidstaten en de Wereldbank aan alles wat bijdraagt aan de instandhouding van de situatie veroorzaakt door de Muur.
In verschillende andere landen van de EU (Frankrijk, VK, Spanje) is de Campagne al begonnen.
Het NPK heeft een nederlandstalige versie van de petitie gemaakt. Deze is te bestellen bij NPK@xs4all.nl of the downloaden van www.palestina-komitee.nl.
De petitie kan ook digitaal worden ingevuld op http://www.against-the-wall.org.
Ook wees Wim Lankamp op mogelijke en nodige acties richting politieke partijen (die hun verkiezingsprogramma’s voor 2007 gaan opstellen), vakbonden (gelet op wat de Britse vakbeweging doet), kerken, universiteiten, etcetera.
[1] PGN, EAJG, UCP, SAP/Grenzeloos, VIA, IS, KMAN
[2] ISM http://www.palsolidarity.org/
[3] Al Nakba Archive: http://www.nakba-archive.org/
[4] Zie ook http://www.palestineremembered.com/Acre/Palestine-Remembered/Story594.html
[5] Jabotinsky 1923: http://www.marxists.de/middleast/ironwall/ironwall.htm
[6] http://www.sizers.org/
- Zorg voor internationale aanwezigheid in Palestina door bezoeken te organiseren; kom zelf kijken zoals de ISM [2] doet; internationale aanwezigheid is erg belangrijk
- Zorg voor verbreking van de huidige westerse boycot van Palestina
- Stop de westerse wapenhandel met Israel
- Dwing uitvoering af van het advies van het Internationaal Gerechtshof over de muur zoals vastgelegd in een VN-besluit.
De documentaire Naqba Archive van Mahmoud Zeidan [3] toonde met indringende beelden de catastrofe van 1948, de verdrijving van ruim 750.000 inheemse bewoners van Palestina door de nieuwe Joodse Staat. Nu zijn er ruim 5 miljoen Palestijnse vluchtelingen en het vluchtelingenvraagstuk in combinatie met de Israëlische kolonisatie, verdrijving en bezetting vormt dan ook nog steeds de kern van het probleem. VN-Resolutie 194 geeft de Palestijnse vluchtelingen niet alleen het recht op terugkeer en compensatie, maar ook het recht op steun hierbij van de Internationale Gemeenschap. Zonder uitvoering van het recht op terugkeer kan er geen sprake zijn van vrede.
De documentaire The Iron Wall [4] liet vervolgens zien hoe de Palestijnen in hun voortbestaan bedreigd worden door de zich snel uitbreidende Joodse nederzettingen en de bouw van de Muur. Het ideaal van de Zionist Jabotinsky [5], uitgesproken in 1923, van een “IJzeren Muur” tussen een joodse staat en de Arabieren wordt meer en meer tot een feit gemaakt. Toelichtend riep filmmaker Mohammed Alatar ieder op de Palestijnen niet in de steek te laten: “Please don’t leave us alone” en “Don’t say again we did not hear you then”!. Hij formuleerde een te steunen “cry for freedom” en riep op tot actie in de geweldloze strijd! Akiva Eldar noemde wat getoond werd apartheid. Toeschouwers adviseerden de film op de TV te krijgen.
In het seminar over de huidige situatie in Palestina lichtte Mustafa Barghouti toe dat de muur 859 km lang wordt, driemaal zo lang als de West-Oever-grens tussen Israel en Palestina. De getoonde set kaarten van pré-1947, 1947, 1967 en nu was zeer verhelderend: Israel veegt Palestina van de kaart. Barghouti citeerde bekende Zuid-Afrikaanse anti-apartheids-strijders die Israel benoemden als “een apartheidsstaat, vergeleken waarbij het Apartheidssysteem in Zuid Afrika kinderspel (“a picknick”) was”. De Oslo akkoorden waren “the pretext to apartheid”. Daardoor maakt Israel van Palestijns gebied met joodse stukjes een Joods gebied met nog wat Palestijnse stukjes. Er is niet genoeg internationale druk op Israel. Een DVD met de presentatie is via Oxfam verkrijgbaar.
Rema Hammami (Hoogleraar Prins Claus Leerstoel) zei dat de Palestijnen het tot nog toe uithouden dankzij hun sterke sociale cohesie en hun overlevingskracht maar dat de kosten van de overlevingsstrijd erg hoog zijn. We zijn getuige van “manufactured social destruction”
Akiva Eldar (journalist bij Haaretz), in 1945 in Palestina geboren, herinnert zich dat zijn familie in Haifa destijds de keuken deelde met een Palestijnse familie. (Niet duidelijk werd waar die familie gebleven is). Zijn wens is dat Palestijnen en Israëliërs zich zullen gaan realiseren dat ze partners zijn. Israel moet terug naar de zgn. Groene Lijn, en Joden en Palestijnen moeten in Israel leven op basis van gelijkheid. In een Joodse staat, dat wel.
Tariq Shadid van de Palestijnse Gemeenschap Nederland viel de veelgehoorde stelling aan dat “Oslo” (het Oslo-proces vanuit het Oslo-akkoord) had gefaald. Nee, het Oslo-proces was voor Israel een succes geweest want het had twee hoofddoelen: het stoppen van de intifada en het overgaan tot een nieuwe kolonisatie-strategie. Een deadlock in de onderhandelingen was daarbij uiterst nuttig want deze kon gebruikt worden om tot meer kolonisten en meer muur te komen zoals we die nu zien. Het aantal kolonisten verdubbelde tijdens het Oslo-proces.
Daarmee zette de spreker uiteen dat Israel tijdens de zgn vredesprocessen geen echte vrede voor ogen had en dat de Oslo-akkoorden zand strooiden in de ogen van de Palestijnen, omdat ze de indruk gaven dat de joodse nederzettingen zouden worden ontruimd terwijl er juist verdubbeling van het aantal kolonisten geschiedde tot plm. 400.000. Nooit werd uitvoering van het Internationaal Recht bij de “vredesbesprekingen” afgedwongen. Vanwege de machtsongelijkheid tussen Palestijnen en Israel zullen internationale organisaties en grote mogendheden druk moeten uitoefenen opdat dit wel gebeurt. Tot nog toe laten deze het echter grandioos afweten. De EU was alleen in financiële zin aanwezig tijdens de Oslo besprekingen en niet in politieke zin.
In het seminar “No Peace without Justice” werden strategieën besproken waarmee druk op Israel kan worden uitgeoefend.
Israelische vredesactivist Yossi Bartal van het Alternative Information Centre hield een pleidooi voor een algehele boycot tegen Israel (boycot, sancties en desinvestering, oftewel BDS). Yossi ziet zichzelf eerder als Palestijn. Hij beschrijft Israel als de grote morele verliezer, vanwege de toenemende militarisering, xenofobie en honger naar land. De armen in zowel Palestina als Israel zijn daarvan de dupe. Israel is een extreem voorbeeld van een land dat het internationaal recht schendt. Daarom moet het geboycot worden, totdat het de bezetting en apartheid opgeeft. Niet alleen bezet het Palestijns grondgebied, maar de hele economie drijft op deze bezetting. Daarom wil Yossi geen onderscheid maken tussen produkten uit de nederzettingen en andere produkten. Ook universiteiten moeten geboycot worden want zij maken onderdeel uit van het leger; ze trainen ondervragers en maken deel uit van de militaire industrie. Velen lopen er rond in militair uniform en Palestijnse studenten en ook joodse vredesaktivisten worden er gediscrimineerd. “Laat je niet emotioneel chanteren door beschuldigingen van anti-semitisme of dat je tegen academische vrijheid bent. In Israel wordt de academische vrijheid dagelijks op grote schaal geschonden en dit moet ophouden.”
Stephen Sizer [6] is reeds 10 jaar dominee in Virginia Water in Engeland, en is tevens vice voorzitter van “Friends of Sabeel UK”die het “Sabeel Oecumenisch Theologisch Centrum in Jeruzalem”ondersteunt. Sabeel roept op tot de geweldloze strategie van Moreel Verantwoord Investeren. Dit wil zeggen dat je als investeerder niet moet willen profiteren van de Israelische bezetting, zoals sommige bedrijven doen, zoals Caterpillar, Starbucks, McDonald, Intel en Estée Lauder. Sizer zoemde in op Caterpillar dat momenteel 100 D9 bulldozers in Israel heeft. Volgens Sizer vormen de D9’s de “Israel’s belangrijkste wapen ter instandhouding van de bezetting” door verwoesting van Palestijnse huizen, maar ook door de aanleg van een wegennet naar de nederzettingen en de bouw van de muur. De VS leveren deze machines aan Israel in het kader van wapenleveranties. De Church of England heeft met overweldigende meerderheid van stemmen een motie aangenomen tot desinvestering uit bedrijven zoals Caterpillar die profijt trekken uit de bezetting. De synode zal echter nog moeten worden overtuigd om deze motie uit te voeren.
Sizer memoreerde ook dat Israel sinds 1967 elke 1,5 dag een Palestijns huis heeft verwoest. En dat een bedrijf als Caterpillar erg groot is, een ethische code hanteert en velerlei producten maakt: ook jeans, schoenen, etc. Brieven schrijven aan Caterpillar kan nut hebben.
Wim Lankamp van het Nederlands Palestina Komitee presenteerde tenslotte de Europese Campagne voor Sancties tegen de Israelische bezetting. Die Campagne is gericht op uitvoering van het oordeel van het Internationaal Gerechtshof van 2004 dat Israel de bezetting moet opgeven, de Muur moet ontmantelen, schadevergoeding moet betalen aan gedupeerden van de Muur en dat VN-leden ervoor moeten zorgen dat Israel deze verplichtingen nakomt.
De Campagne roept onze minister van buitenlandse zaken, de VN en de Europese Raad op tot Europese sancties tegen Israel, door:
* opschorting van het EU associatieverdrag met Israel, totdat Israel ook de mensenrechtenparagraaf naleeft
* stopzetting van militaire overeenkomsten en uitwisseling met Israel
* stopzetting van steun door EU lidstaten en de Wereldbank aan alles wat bijdraagt aan de instandhouding van de situatie veroorzaakt door de Muur.
In verschillende andere landen van de EU (Frankrijk, VK, Spanje) is de Campagne al begonnen.
Het NPK heeft een nederlandstalige versie van de petitie gemaakt. Deze is te bestellen bij NPK@xs4all.nl of the downloaden van www.palestina-komitee.nl.
De petitie kan ook digitaal worden ingevuld op http://www.against-the-wall.org.
Ook wees Wim Lankamp op mogelijke en nodige acties richting politieke partijen (die hun verkiezingsprogramma’s voor 2007 gaan opstellen), vakbonden (gelet op wat de Britse vakbeweging doet), kerken, universiteiten, etcetera.
[1] PGN, EAJG, UCP, SAP/Grenzeloos, VIA, IS, KMAN
[2] ISM http://www.palsolidarity.org/
[3] Al Nakba Archive: http://www.nakba-archive.org/
[4] Zie ook http://www.palestineremembered.com/Acre/Palestine-Remembered/Story594.html
[5] Jabotinsky 1923: http://www.marxists.de/middleast/ironwall/ironwall.htm
[6] http://www.sizers.org/
Archief NPK-berichten