Er zijn inmiddels meer aanbieders van Palestijnse producten.
PUBLICATIES - NPK-BERICHTEN
GAZA CREPEERT IN STILTE, Vrijheidsmars wil Gaza ontgrendelen (opiniebijdrage)
28/12/2009
De Gazastrook is sinds juni 2007 de grootste openluchtgevangenis ter wereld. Alle toegangswegen (over land, via het water en door de lucht) zijn door Israël hermetische afgegrendeld. Sinds de allesvernietigende militaire invasie een jaar geleden ligt het hele gebied nog steeds in puin. Niet alleen de invoer van voedsel, medicijnen, onderwijsmaterialen en zelfs speelgoed maar ook van cement en bouwmateriaal wordt door Israël tegengehouden. Gaza-Stad is een spookstad geworden waar alleen het inademen van de lucht niet onder controle van Israël lijkt te vallen.
(Dit artikel werd geplaatst in het Leidsch Dagblad van 2 januari 2010. Bekijk deel 1 en deel 2.
Anderhalf miljoen mensen in de Gazastrook creperen in stilte. Meer dan driehonderd patiënten zijn tot nu toe overleden omdat zij voor behandeling van hun ernstige ziekte niet in naar Cairo of Jeruzalem mochten afreizen. En alsof de totale blokkade door Israël niet genoeg wurgend was, wil nu ook Egypte zijn eigen “muur van schande” hebben. Onder druk van de Verenigde Staten en Israël brengt Egypte sinds kort tot 16 meter diep in de grond een stalen, bomvrije muur aan om de tunnels die de Palestijnen hebben gegraven voor de aanvoer van voedsel te blokkeren. Van je vrienden moet je het hebben!
De bevolking van Gaza wordt hierdoor aan zijn lot overgelaten en geïsoleerd van elk fysiek contact met de buitenwereld. Heeft Israël het recht om deze bevolking te laten creperen? Natuurlijk niet. De Vierde Conventie van Genève ( art. 1, 55 en 56) verplicht Israël, als bezettende macht, om de aanvoer van voedsel en medische voorzieningen te garanderen en tevens te zorgen voor de medische zorg, de volksgezondheid en onderwijs. Dit is de reden waarom Amnesty International Israëls blokkade van Gaza beschouwt als een schending van het internationaal recht. Zeven Israëlische mensenrechtenorganisaties, waaronder B’Tselem, hebben bij de eigen regering aangedrongen op opheffing van de blokkade. De Mensenrechtenraad van de VN heeft van Israël geëist dat het de blokkade opheft. Het hoofd van VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen (UNRWA), John Ging, heeft zich eveneens tegen de blokkade uitgesproken, evenals 202 parlementariërs uit 27 Europese landen en 57 Nobelprijswinnaars. Het Internationale Rode Kruis heeft de blokkade aan de kaak gesteld (zie het rapport Dignity Denied). Ook de Europese Unie heeft zich onlangs nog uitgesproken voor onvoorwaardelijke opening van de grensovergangen.
Al deze pogingen zijn door Israël terzijde geschoven. Het land dat zich graag presenteert als het licht in de duisternis van de regio, als het enige land dat democratische waarden hoog houdt temidden van barbaarse regimes, veroordeelt 1,5 miljoen mensen tot een inhumaan bestaan en in sommige gevallen tot een stille dood. Het ligt niet aan het internationaal recht: want de Conventie van Genève verplicht de wereldgemeenschap om respect voor het humanitair recht af te dwingen. Het gebrek aan effectieve actie van “de beschaafde wereld” is evenwel verbijsterend.
Politiek noch juridisch zijn de grootmachten bereid om Gaza uit de wurggreep van Israël en straks van Egypte te bevrijden. Het gaat immers toch maar om Palestijnen! En de VS en de Europese Unie die zich maar al te graag profileren als bakermat van de mensenrechten? Die kijken liever de andere kant op, als het gaat om schending van mensenrechten door Israël. Dit geldt in nog sterkere mate voor Nederland. Minister Bert Koenders heeft weliswaar verklaard dat de blokkade in strijd is met het internationaal recht, maar het is minister Maxime Verhagen die het buitenlands beleid van Nederland bepaalt. En hij gedraagt zich tot nu toe – ondanks zijn zogenaamd kritische houding jegens Israël – als de tweede minister van Buitenlandse Zaken van … Israël. Het is merkwaardig maar waar: als het gaat om Israël wordt alles buiten werking gesteld: het internationaal recht en rechterlijke vonnissen, VN-resoluties, de humanitaire waarden alsmede de politieke maatregelen. Iedereen duikt en zet het eigen geweten en ethiek op nul.
De enigen die niet duiken en de ware democraten en verdedigers van mensenrechten zijn al die Palestijnse, joodse en internationale organisaties, een handjevol intellectuelen in Israël en daarbuiten die de moed hebben om stelling te nemen tegen de onderdrukking van de Palestijnen in Israël zelf, de bezettingspolitiek en de misdadige blokkade van Gaza. Verenigd in de Vrijheidsmars voor Gaza laten velen van hen dit jaar hun oliebollen staan om met ruim duizend anderen tegelijk vanuit Egypte naar Gaza te lopen en op Oudejaarsdag te eisen dat de grensovergang wordt geopend.
Onze hoop is erop gevestigd dat zij onze huichelachtige wereldleiders, inclusief de Arabische, ertoe zullen brengen om Israël tot de orde te roepen en het recht voor de Palestijnen te doen zegevieren. Zij worden hierin gesteund door het groeiende besef bij vele burgers over de hele wereld dat de Palestijnen een groot en onvergefelijk onrecht wordt aangedaan!
Mohamed Rabbae (Oud lid Tweede Kamer voor Groen Links)
Sonja Zimmermann (Nederlands Palestina Komitee)
Anderhalf miljoen mensen in de Gazastrook creperen in stilte. Meer dan driehonderd patiënten zijn tot nu toe overleden omdat zij voor behandeling van hun ernstige ziekte niet in naar Cairo of Jeruzalem mochten afreizen. En alsof de totale blokkade door Israël niet genoeg wurgend was, wil nu ook Egypte zijn eigen “muur van schande” hebben. Onder druk van de Verenigde Staten en Israël brengt Egypte sinds kort tot 16 meter diep in de grond een stalen, bomvrije muur aan om de tunnels die de Palestijnen hebben gegraven voor de aanvoer van voedsel te blokkeren. Van je vrienden moet je het hebben!
De bevolking van Gaza wordt hierdoor aan zijn lot overgelaten en geïsoleerd van elk fysiek contact met de buitenwereld. Heeft Israël het recht om deze bevolking te laten creperen? Natuurlijk niet. De Vierde Conventie van Genève ( art. 1, 55 en 56) verplicht Israël, als bezettende macht, om de aanvoer van voedsel en medische voorzieningen te garanderen en tevens te zorgen voor de medische zorg, de volksgezondheid en onderwijs. Dit is de reden waarom Amnesty International Israëls blokkade van Gaza beschouwt als een schending van het internationaal recht. Zeven Israëlische mensenrechtenorganisaties, waaronder B’Tselem, hebben bij de eigen regering aangedrongen op opheffing van de blokkade. De Mensenrechtenraad van de VN heeft van Israël geëist dat het de blokkade opheft. Het hoofd van VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen (UNRWA), John Ging, heeft zich eveneens tegen de blokkade uitgesproken, evenals 202 parlementariërs uit 27 Europese landen en 57 Nobelprijswinnaars. Het Internationale Rode Kruis heeft de blokkade aan de kaak gesteld (zie het rapport Dignity Denied). Ook de Europese Unie heeft zich onlangs nog uitgesproken voor onvoorwaardelijke opening van de grensovergangen.
Al deze pogingen zijn door Israël terzijde geschoven. Het land dat zich graag presenteert als het licht in de duisternis van de regio, als het enige land dat democratische waarden hoog houdt temidden van barbaarse regimes, veroordeelt 1,5 miljoen mensen tot een inhumaan bestaan en in sommige gevallen tot een stille dood. Het ligt niet aan het internationaal recht: want de Conventie van Genève verplicht de wereldgemeenschap om respect voor het humanitair recht af te dwingen. Het gebrek aan effectieve actie van “de beschaafde wereld” is evenwel verbijsterend.
Politiek noch juridisch zijn de grootmachten bereid om Gaza uit de wurggreep van Israël en straks van Egypte te bevrijden. Het gaat immers toch maar om Palestijnen! En de VS en de Europese Unie die zich maar al te graag profileren als bakermat van de mensenrechten? Die kijken liever de andere kant op, als het gaat om schending van mensenrechten door Israël. Dit geldt in nog sterkere mate voor Nederland. Minister Bert Koenders heeft weliswaar verklaard dat de blokkade in strijd is met het internationaal recht, maar het is minister Maxime Verhagen die het buitenlands beleid van Nederland bepaalt. En hij gedraagt zich tot nu toe – ondanks zijn zogenaamd kritische houding jegens Israël – als de tweede minister van Buitenlandse Zaken van … Israël. Het is merkwaardig maar waar: als het gaat om Israël wordt alles buiten werking gesteld: het internationaal recht en rechterlijke vonnissen, VN-resoluties, de humanitaire waarden alsmede de politieke maatregelen. Iedereen duikt en zet het eigen geweten en ethiek op nul.
De enigen die niet duiken en de ware democraten en verdedigers van mensenrechten zijn al die Palestijnse, joodse en internationale organisaties, een handjevol intellectuelen in Israël en daarbuiten die de moed hebben om stelling te nemen tegen de onderdrukking van de Palestijnen in Israël zelf, de bezettingspolitiek en de misdadige blokkade van Gaza. Verenigd in de Vrijheidsmars voor Gaza laten velen van hen dit jaar hun oliebollen staan om met ruim duizend anderen tegelijk vanuit Egypte naar Gaza te lopen en op Oudejaarsdag te eisen dat de grensovergang wordt geopend.
Onze hoop is erop gevestigd dat zij onze huichelachtige wereldleiders, inclusief de Arabische, ertoe zullen brengen om Israël tot de orde te roepen en het recht voor de Palestijnen te doen zegevieren. Zij worden hierin gesteund door het groeiende besef bij vele burgers over de hele wereld dat de Palestijnen een groot en onvergefelijk onrecht wordt aangedaan!
Mohamed Rabbae (Oud lid Tweede Kamer voor Groen Links)
Sonja Zimmermann (Nederlands Palestina Komitee)
Actuele NPK-berichten