Hij gaf hiermee commentaar op de uitspraak van Benjamin Netanyahu, afgelopen donderdag in Duitsland, die stelde dat Israël uit de Holocaust geleerd heeft dat het zich altijd moet verdedigen. Tutu stelde: ‘ in Zuid-Afrika probeerden zij ook veiligheid te halen uit de loop van geweren. Maar zij waren nooit veilig. Ze waren pas veilig toen de mensenrechten werden erkend en gerespecteerd.’

De Nobelprijswinnaar sprak met Haaretz toen de organisatie ‘The Elders’ zijn rondtoer door Israël en de Westbank afsloot. Hij zei dat het Westen met grote gevoelens van schuld en spijt over de holocaust  kampt, ‘ wat ook terecht is’.

‘Maar wie betaalt de prijs? De prijs wordt door de Arabieren, door de Palestijnen betaald. Ik heb eens met een ambassadeur van Duitsland gesproken die zei dat Duitsland twee misdaden op zijn geweten heeft. De ene is wat het de joden heeft aangedaan, en de andere is het lijden van de Palestijnen nu.

Hij uitte ook kritiek op joodse organisaties in de VS en zei dat ze iedereen die de bezetting bekritiseert, onder druk zetten, en heel snel met het verwijt van antisemitisme komen. Tutu herinnerde eraan hoe deze organisaties Amerikaanse universiteiten presten om te verhinderen dat hij op hun campus kwam praten. ‘Ongelukkig genoeg want mijn eigen positie is verbonden met de Torah. Je weet dat je geschapen bent naar Gods evenbeeld. En onze God is altijd de onderdrukten meer toegenegen.’ Ook reageerde Tutu op de oproep van professor Neve Gordon van de Ben-Gurion-universiteit om selectieve sancties tegen Israël te gaan uitvoeren.

‘Ik zeg altijd tegen de mensen dat in het geval van Zuid-Afrika sancties om verschillende redenen heel belangrijk waren. Er was een sportboycot en omdat we een land zijn dat gek is op sport, trof de boycot ook de gewone burgers. Het was een van de sterkste wapens in psychologisch opzicht.

Daarbij trof de boycot de Zuid-Afrikaanse regering ook in de portemonnee, toen we zowel met het wapenembargo als met de economische boycot te maken hadden.

Toen W.F. de Klerk president werd, belde ik hem op om hem te feliciteren en ‘het eerste wat hij tegen me zei was’ Ga je nu de oproep voor sancties stoppen?’ . Ze beweerden de hele tijd dat deze sancties hen niet raakten, maar dat was niet waar.

Daarbij kwam dat deze acties onze mensen hoop gaven dat er elders in de wereld aan ze gedacht werd. Het was een soort identificatie.’

Eerder op de dag bezocht Tutu en de rest van de delegatie het dorp Bil’in, waar iedere week protesten plaatsvinden tegen de scheidingsmuur, die deels op land van het dorp is gebouwd.

‘We waren gewoon onze kinderen mee te nemen naar Swaziland en we moesten dan bij de grens ook door checkpoints in Zuid-Afrika gaan en bijna hetzelfde verdragen, als je bent overgeleverd aan de genade van een politieman. Zij kunnen beslissen of ze je vervolgen en ze kunnen je terugsturen vanwege een inconsequentie. Maar van de andere kant hadden we niet te maken met collectieve straffen. We hadden niet de verwoesting van huizen onder verdenking dat een van de leden van het gezin een terrorist zou zijn.’

Hij zei dat de activisten in Bil’in hem deden denken aan Ghandi, die erin slaagde het Britse gezag in India door vreedzaam protest te ondermijnen en aan Martin Luther King junior, die het opnam voor een zwarte vrouw die te moe was om naar de haar toegewezen plaats, achterin de bus, te gaan.

Hij benadrukte dat geen enkele situatie hopeloos is en prees het succes van de Noord-Ierse vredesonderhandelingen. Die onderhandelingen zijn gevoerd onder leiding van senator George Mitchell, die nu speciaal Amerikaans gezant is voor het Midden-Oosten.

Door: Akiva Eldar, correspondent van Haaretz

Bron: http://haaretz.com/hasen/spages/1110762.html