De Roons opmerking komt immers neer op een aansporing aan de Nederlandse regering, zich in te zetten ten behoeve van 'vrijwillig vertrek', zonder dat de bevolking van Gaza om die mogelijkheid heeft gevraagd, en zonder dat Jordanië dat wenst. Integendeel: Jordanië heeft nog in 2002 nadrukkelijk aan Israël kenbaar gemaakt, geen Palestijnen op te zullen nemen die tot vertrek aangezet worden. De Roon blijkt een aanhanger van het rechtszionistisch gedachtegoed, dat sinds jaar en dag Jordanië als een Palestijnse staat beschouwt en de breed gedragen twee-statenoplossing afwijst. Onder Palestijnen, in Jordanië en internationaal ontbeert de Roons idee elk draagvlak.

De Roon ging evenwel verder, door ook elke hulp aan de burger-bevolking van Gaza te willen stoppen. Hij toont zich onverschillig voor het lot van anderhalf miljoen burger. Hij wil de bitter noodzakelijke humanitaire en andere hulp verruilen voor een loos idee, waarmee geen Palestijn geholpen is.

Gezien de gewelddadige en wederrechtelijke wijze waarop Israël zich in het verleden van Palestijnen heeft ontdaan, en tot vandaag de dag Palestijnen bejegent en onderdrukt, zet de Roon met zijn suggestie de deur open voor verdrijving en deportatie van Palestijnen, niet alleen uit Gaza, maar ook van de Westelijke Jordaanoever en uit Israël zelf. Hij vraagt van de Nederlandse regering te handelen in strijd met het internationaal recht en de rechten van de mens, iets dat Nederland slechts hoon zal opleveren.

De Roon zou er beter aan doen, van de Nederlandse regering te verlangen, alle middelen in te zetten om Israël te bewegen de boycot van Gaza te beëindigen, het internationale recht te respecteren en zich volledig, onvoorwaardelijk en met spoed uit alle bezette Palestijnse gebieden terug te trekken.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Dit is een gezamenlijk persbericht van:

Een Ander Joods Geluid
Nederland Bekent Kleur
Nederlands Palestina Komitee
Vrouwen in het Zwart